| 18871 |
schrikken |
schrikken:
sjrikke (Q095a Caberg)
|
door een plotseling angstgevoel bevangen worden en daardoor een onwillekeurige beweging maken [schrikken, verschieteen, ijzen] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 20489 |
schrokken |
slokken:
sjlòkkə (Q095a Caberg),
slòkkə (Q095a Caberg),
wolven:
(zo wordt het ook genoemd). als wolf ,ook gezegd van te lang en te hard werken
wòvvə (Q095a Caberg)
|
schrokken; Hoe noemt U: Gulzig eten (schrokken, slokken, vreten, verschrokken, schoffelen, wolven, zwelgen, worgen, moffelen, buffelen, schransen) [N 80 (1980)]
III-2-3
|
| 24374 |
schub |
schub:
WBD/WLD
sjub (Q095a Caberg)
|
Hoe noemt u elk van de dunne plaatjes waarmee de huid van een vis geheel of gedeeltelijk is bedekt (schub, schubbe, schelp, schulp) [N 83 (1981)]
III-4-2
|
| 18844 |
schuchter |
beschaamd:
besjeemp (Q095a Caberg)
|
bang om de aandacht te trekken of zich te vertonen [blode, bedeesd, beschaamd, schuchter] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 33586 |
schudden van vruchten |
schuddelen:
WBD/WLD
sjöddele (Q095a Caberg)
|
Appels van de boom schudden (muiken). [N 82 (1981)]
I-7
|
| 18102 |
schurft |
schurft:
sjörref (Q095a Caberg)
|
huidziekte, Jeukende ~ veroorzaakt door de schurftmijt; schurft (zeer, rap, krets, rui). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 24428 |
schurftmijt |
mijt:
eigen spellingsysteem
miĕt (Q095a Caberg)
|
mijt die schurft veroorzaakt door gangetjes te graven in de huid van mens en dier [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 18951 |
schurk, smeerlap |
beest:
bies (Q095a Caberg),
deugeniet:
dĕŭgeneet (Q095a Caberg),
ploertjas:
ploertjas (Q095a Caberg),
smeerlap:
smeerlap (Q095a Caberg),
varken:
e verreke (Q095a Caberg)
|
een persoon die allerlei streken uithaalt met kwade bedoelingen [prul, smeerlap, rakker, deugniet, beest, schobberd, schavuit] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 19063 |
schuw |
schuw:
WBD/WLD
sjouw (Q095a Caberg)
|
Hoe noemt u vreesachtig, schrikachtig, gezegd van dieren (schuw, schouw) [N 83 (1981)]
III-4-2
|
| 20962 |
selderij |
selderij:
WBD/WLD
sildery (Q095a Caberg)
|
Selderij; de welbekende schermbloemige moesplant die gekweekt wordt als soepgroente waarvoor zowel de blaadjes en de stengel als de wortel gebruikt wordt (selderij, selderie, selder, seljer). [N 82 (1981)]
I-7
|