| 25363 |
afschampen |
blijven steken:
blī.vǝ stē̜.kǝ (L271p Venlo),
terugketsen:
tryxkɛtsǝ (L271p Venlo)
|
Door afketsen van de kogel of door verkeerd schieten van de slachter kan het gebeuren dat de kogel niet helemaal in de kop doordringt. Zo kan de kogel terugketsen als het varken te dik is. En als de patroonhuls, de kardoes, te nat is of de patroon te slap, kan het schot ook mislukken. [N 28, 8; monogr.]
II-1
|
| 33866 |
afscheiding als teken van hengstigheid |
slijm:
(mv)
slimǝ (L271p Venlo)
|
[N 8, 45, 46 en 48]
I-9
|
| 32755 |
afschepschop |
vlakschup:
vlaksxø̜p (L271p Venlo)
|
Een afschepschop is een schop die men gebruikt bij het spitten, om de ruwe en vaak begroeide bovenlaag van de uit te spitten voor af te scheppen en in de open voor te deponeren. Vergelijk ook het vorige lemma. Zoals uit enkele termen blijkt, betreft het vaak een schop die ook voor ander schepwerk gebruikt wordt. [N 11A, 149b; N 18 add.; div.]
I-1
|
| 25089 |
afscheuren, afritsen |
afritsen:
aafritsə (L271p Venlo),
ritsen:
ritse (L271p Venlo)
|
afscheuren [rippen, afritsen] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 31970 |
afschrijflat |
meetlat:
mē̜tlat (L271p Venlo),
rei:
rīj (L271p Venlo)
|
Een zuiver vlak en recht geschaafde lat, soms voorzien van een maatindeling, waarlangs men een rechte lijn kan trekken en waarmee men kan controleren of iets recht is. Zie voor het door invullers uit Geulle (Q 18) en Mechelen (Q 204a) opgegeven woordtype ril ook DL, pag. 571 s.v. ɛr√ªleɛ en RhWb (VII), kol. 428 s.v. ɛRilleɛ.' [N 53, 185a; N 53, 185c; monogr.]
II-12
|
| 31341 |
afschrijflat, rij |
rij:
rī (L271p Venlo)
|
IJzeren of stalen lat waarlangs men rechte lijnen aftekent op het plaatmateriaal. De stalen rij wordt ook gebruikt voor het controleren van de vlakheid van materialen. Zie ook afb. 73. [N 33, 263; N 64, 84; N 66, 3]
II-11
|
| 31969 |
afschrijfpunt |
spitspunt:
spetspønt (L271p Venlo)
|
Stalen stift met punt, soms met houten handvat, die wordt gebruikt om op het hout bewerkingslijnen af te schrijven. Zie ook afb. 98. [N 53, 183a]
II-12
|
| 31864 |
afschuinen |
afschuinen:
āfsxȳnǝ (L271p Venlo)
|
De kant van een stuk hout, bijvoorbeeld een plank, schuin afschaven. [N 53, 125a; monogr.]
II-12
|
| 31865 |
afschuining |
schuinte:
sxȳntǝ (L271p Venlo)
|
De schuinte die ontstaat door de kant van een stuk hout te schaven. Zie ook afb. 52. Vgl. voor het woordtype vaas, dat werd opgegeven door de respondent uit Mechelen (Q 204a), ook wnt XVIII, kol. 632, s.v. vasche, ø̄reep, strookø̄. Wanneer twee stukken hout die elk aan de lange, smalle zijde van een afschuining zijn voorzien, tegen elkaar worden bevestigd, ontstaat een V-vormige uitsparing, die visbek wordt genoemd. [N 53, 125b; monogr.]
II-12
|
| 33485 |
afslaan, van noten |
afgooien:
WLD
aafgoëje (L271p Venlo),
afslagen:
WLD
aafslage (L271p Venlo),
houwen:
neut houwe (L271p Venlo),
slaan:
WLD
slaon (L271p Venlo)
|
Noten afslaan (boeken, beuken slaan, rammelen, sloesteren). [N 82 (1981)]
I-7
|