e-WLD begrippen 

 
 
Filteren...

Overzicht

Gevonden: 1

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
echtgenote andere helft: ander helft (Neerpelt), andere helft van mijn trouwboek: d’ander helft van mennen trouwboek (Eksel), baas: bas (Meijel), (soms noemt men het zo).  bas (Meijel), man zegt spottend"mienen baas"; zie ook "wijf  baas (Afferden), bazin: boͅazin (Koninksem), (= vrouw).  bazin (Meeuwen), die van mich: die van mich (Bocholt, ... ), In beschaafde kringen niet. In een gewone familie zal de man zeggen: "- - -". opm. resp.: de i van mich wordt niet uitgesproken als ie maar als i  die van mich (Blerick), mien vrouw; die van mich; det van mich (verloofde cf. VD D-N s.v. "mich"1. pers.vnw.  die van mich (Blerick), die van ons: die van oas (Kerkhoven), die van ooës (Eksel), dij van os (Lommel), diertje: een afzonderlijk woord is onbekend, men zegt wel: mien -  deerke (Venlo), eega: ēēgà (Nieuwenhagen), (= vrouw).  ega (Meeuwen), cf. VD s.v. ""eega, eegade"= echtgenoot, echtgenote  ega (Hamont), ehefrau (du.): ieëvrauw (Kerkrade), gade: gaoëj (Zonhoven), gieze (barg.): cf. Tongerens Wb. s.v. "gieze"(Et. Brg.) Mar.: het is dus "gosse"en "gieze  gieëze (Sint-Truiden), grietje: mie gritje (Sevenum), halve trouwboek: havën tróbôek (Hoeselt), mene’n àlleve-n traabóek (Sint-Truiden), mennen halleven trouwbòk (Zonhoven), mennen halven trôuwbóek (Kortessem), mène halve traaboek (Jeuk), humor.  mënë haavë tròuwboek (Tongeren), niet duidelijk wat mannelijk of vrouwelijk is  mi-jnen hauven treiwbook (Bree), pejoratief  halven trouwboek (Hoepertingen), huisvrouw: huusvrow (Gennep, ... ), madame (fr.): madame (Hamont), mam: mam (Nederweert), meidje: maidsje (Schimmert), mie meëdje (Kerkrade), mens: meens (Castenray, ... ), mien mins (Venlo), mevrouw: mevròw (Hamont), mijne, de -: d’r mien (Venlo), de mien  mien (de -) (Gennep), moeder: (man.).  mooder (Neer), echtgenote = -  mooder (Tegelen), moeder de vrouw: mŏĕddər də vròw (Hamont), moeder overste: moeder uiverste (Sint-Truiden), moet: cf. WNT s.v. "moet (I)". Zie moei  moet (Middelaar), oud, het -: gekscherend  ’t oud (Bocholtz), vrouw: (men) vrōͅw (Meijel), de vraow (Noorbeek, ... ), de vrou:w (Montfort), de vrouw (Caberg, ... ), de vrouw vaan miech (Maastricht), de vrow (Caberg, ... ), men vrew (Eigenbilzen), meͅn vrouw (Jeuk), mien vrou (Bocholt), mien vrouw (Blerick, ... ), mien vrow (Castenray, ... ), mien vrŏw (Maastricht), miene vrouw (Swalmen), mieng vrow (Noorbeek, ... ), miens vrouw (Swalmen), ming vrouw (Waubach), mièn vro (Genk), mīēn vrouw (Reuver), mèn vroo (Hoeselt), míén vrouw (Venlo), mən vròw (Maastricht), mɛn vra.u (Lommel), m’n vrouw (Maaseik, ... ), m’n vròuw (Tongeren), m⁄n vrouw (Maastricht, ... ), nen vrouw (Eksel), vraow (Hoepertingen), vrauw (Kerkrade, ... ), vraw (Vlijtingen), vreu (Hasselt), vro (Hoepertingen), vrojw (Maaseik), vroo (Loksbergen, ... ), vroouw (Koningsbosch), vroow (Koningsbosch, ... ), vrou (Sittard, ... ), vrouw (Amby, ... ), vrouw (die van mej) (Oirlo), vrouw (min -) (Linne), vrouwə (Oirsbeek), vrow (Amby, ... ), vrow (van -) (Echt/Gebroek, ... ), vroûw (Gronsveld, ... ), vrōu (Aalst-bij-St.-Truiden), vrōͅu̯ (Hoepertingen), vruiw (As, ... ), vrèw (Eigenbilzen), vrèùj (Opglabbeek), vròw (As, ... ), vró (Hoeselt, ... ), vrów (Epen, ... ), vróó (Gelinden, ... ), vróów (Aalst-bij-St.-Truiden, ... ), vrô (Hoeselt), vrôô (Wellen), vröjw (Meeuwen), vrø (Hasselt), zien vrouw (Thorn), òs vrow (Castenray, ... ), (korte ou).  vrouw (Amby), de -  vrów (Opgrimbie), vróów (Riksingen), de vrouw  vrouw (Stramproy), man zegt: de vrouw  vrouw (Born), mien vrouw  vrouw (Heijen, ... ), mieng vrouw  vrouw (Heerlen), mijn -  vrów (Sint-Truiden), mijn vrouw  men vro (Koersel, ... ), v.  vr‧oͅu̯ (Eys), vrouw van ....(naam man)  vròw (van -) (Pey), zoe weert dah toch altijd gezeed  das m’n vrouw (Peer), vrouwmens: mien vrouwmes (Roermond), vrammes (Beverlo), vrommes (Kortessem), vroumes (Herten (bij Roermond)), vroumis (Tungelroy), cf. WNT s.v. "vrouwmensch - vrouwenmensch - vrommes  vrommes (Helden/Everlo), cf. WNT s.v. "vrouwmensch - vrouwenmensch, vrommes  vrouməs (Rotem), zijn vrouw  zeh vromes (Koersel, ... ), vrouwtje: vrowke (Castenray, ... ), een afzonderlijk woord is onbekend, men zegt wel: mien -  vrouwke (Venlo), wederhelft: wederhelft (Hushoven, ... ), widdərhélft (Hamont), wijf: mi: wi:f (Neerpelt), mie wief (Achel), ne wief (Eksel), wi-jf (As), wief (Eksel, ... ), wijf (Heers, ... ), wiêf (Tungelroy), wīēf (America, ... ), wäjf (Wellen), wèf (Wellen), wèè.f (Hasselt), wèè.ëf (Zonhoven), wéf (Tessenderlo), wééf (Tessenderlo, ... ), wééjf (Lommel), wééjəf (Loksbergen), wê"f (Beverlo), wöf (Sint-Lambrechts-Herk), (= verouderd).  wĭĕf (Meijel), (vroegere benaming).  weef (Vlijtingen), achterbuurtsch dialect gebruikt nog wel eens het woord wief  wīf (Maastricht), alleen geringachtend en in scheldpartijen  wīēf (Sevenum), bij minachting  wîef (Wijlre), bijna uitgestorven  wief (Leunen), de hei-mensen zeggen "mien wief"; zie ook "baas  wief (Afferden), echtgenoot  wīf (Maastricht), geringschattend  wief (Amby, ... ), wīēf (Koningsbosch), geringschattend v. echtgenoote  wīf (Brunssum), gewone uitdrukking  wīf (Maastricht), in ongunstige betekenis  wief (Sint-Odiliënberg), in ordinaire kringen  wief (Meerssen), meer ordinair  wief (Merselo), men hoort ook wel eens een man zijn vrouw mie wief noemen  wief (Stein), mien - = minachtend  wief (Heythuysen), mijn -  wééf (Sint-Truiden), minachtend  wief (Heel, ... ), minachtend bedoeld  wief (Meerssen), minder gunstig  wɛi̯əf (Hoepertingen), minderwaardig  wīēf (Opglabbeek), oneerbiedig, ondeftig  wēͅf (Koninksem), ongunstig  wief (Bocholtz), ordinair  wief (Blerick), plat  wīēf (Amby), plat, altijd ongunstige betekenis  wief (Beegden), platvloers  mien wief (Venray), vroeger  wief (Geysteren), wieəf (Opglabbeek), vroeger wel; geringschattend  wīēf (Grubbenvorst), wijfje: wĭĕfkə (Meijel), aanhalig v. echtgenoote  wīfkə (Brunssum) (vrouw bestaat er een afzonderlijk woord voor vrouw in de beteekenis van echtgenoote? [DC 05 (1937)] || (vrouw; ) bestaat er een afzonderlijk woord voor vrouw in de beteekenis van echtgenoote? [DC 05 (1937)] || (vrouw;) bestaat er een afzonderlijk woord voor vrouw in de beteekenis van echtgenoote? [DC 05 (1937)] || de vrouw met wie men getrouwd is [wijf, vrouw] [N 87 (1981)] || echtgenote [ZND m], [ZND m], [ZND m], [ZND m], [ZND m] || echtgenote (mijn -) || echtgenote (ruw) || echtgenote (scherts) || echtgenote; liefkozend || ega || gemalin || huisvrouw, echtgenote || mijn echtgenote || mijn echtgenote§ || moeder, soms ook echtgenote || vrouw (echtgenote) [ZND 11 (1925)] || vrouw met wie je getrouwd bent (echtgenote) [N 102 (1998)] || vrouw met wie men getrouwd is || vrouw, echtgenote || vrouw/echtgenote III-2-2