| 33128 |
strowis |
strooiwis:
strǫi̯weš (L191p Afferden)
|
Klein busseltje lang stro, met name gebruikt om er een stroband van te maken. [S 36; monogr.]
I-4
|
| 17851 |
struikelen |
struikelen:
strukele (L191p Afferden)
|
struikelen [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 22362 |
stuiken |
stuiken:
stoekke (L191p Afferden)
|
benamingen in het knikkerspel [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 17642 |
stuitbeen |
staartbotje:
startbötje (L191p Afferden)
|
stuitbeen [gatschenk, stietje, startschroef] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 25198 |
stuiven van droog zand of stof |
stuiven:
stuve (L191p Afferden)
|
stuiven [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 21377 |
stuiver |
stuiver:
stüver (L191p Afferden)
|
stuiver [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 20847 |
suiker |
suiker:
süker (L191p Afferden)
|
suiker [SGV (1914)]
III-2-3
|
| 33230 |
suikerbiet |
suikerbiet:
sȳkǝrbit (L191p Afferden)
|
Beta vulgaris L. subsp. vulgaris, var. altissima. De suikerbiet is een veredeling van de voederbiet met een groot aandeel suikers in de vaste bestanddelen en dateert van het begin van de twintigste eeuw. De knol groeit helemaal onder de grond en gedijt het best op kleigronden. Het is één van de belangrijkste cultuurgewassen op de leemhoudende gronden in Limburg en levert de grondstoffen voor de stroopfabricage en voor de suikerindustrie in Haspengouw. De volgorde van de varianten is zoals steeds eerst naar het tweede element (biet, kroot, enz.); daarbinnen naar de varianten van suiker-; naar het vocalisme zijn in dit eerst lid drie groepen te onderscheiden, die wijzen op verschillende ontleningslagen, corresponderend aan de Nederlandse (ø̜i̯) van ɛsuikerɛ, aan de Duitse (u) van ɛZuckerɛ en aan de Franse (y) van ɛsucreɛ. [N 12, 37; N 12A, 2; A 13, 2c; A 49, 3; L B2, 361; L 43, 4a; R 3, 97; monogr.; add. uit JG 1b]
I-5
|
| 20358 |
suikeroom |
suikeroom:
suukeroome (L191p Afferden)
|
erfoom (suikeroom) [DC 05 (1937)]
III-2-2
|
| 20260 |
suikertante |
suikertante:
suukertaânte (L191p Afferden)
|
erftante (suikertante) [DC 05 (1937)]
III-2-2
|