19355 |
slechtgehumeurd (zijn) |
de bokkenpruik op hebben:
de bókkepruûk ophebbe (L318d Altweert),
nies:
niês (L318d Altweert)
|
slechtgehumeurd || slechtgehumeurd zijn
III-1-4
|
24535 |
sleutelbloem |
kerksleuteltje:
kêrksluuëtelkes (L318d Altweert),
koekenbloemetje:
kookebleumke (L318d Altweert),
pannenbloem:
primula veris
pannebloom (L318d Altweert)
|
primula || sleutelbloem
III-4-3
|
25353 |
slijpsteen |
slijpsteen:
slī.pstęj.n (L318d Altweert),
wetsteen:
wętstęj.n (L318d Altweert)
|
Steen waarop gereedschappen als beitels, schroevendraaiers, etc. geslepen worden; meer in het bijzonder ook de ronde steen die om een spil of as draait en in een slijpstelling of aan een elektrische slijpmachine is bevestigd. Als slijpsteen worden korrelige, zeer harde steensoorten als amaril en carborundum gebruikt. Zij worden geleverd in grove, middel- en fijne korrel. Zie ook afb. 1. [N 33, 271; L 6, 68b; monogr.; div.]
II-11
|
19282 |
slim |
lozig:
loezig (L318d Altweert),
slim:
slûm (L318d Altweert),
slûmp (L318d Altweert),
vernistig:
finistig (L318d Altweert)
|
slim
III-1-4
|
18989 |
slimmerik |
linkmiechel:
linkmiechel (L318d Altweert),
uitgekookte, een -:
oetgekoeëkdje (L318d Altweert)
|
slimme, geraffineerde vent || slimmerd
III-1-4
|
34338 |
slobberend geluid maken |
slobberen:
slobǝrǝ (L318d Altweert)
|
Bij het eten een slobberend geluid maken. [N 76, 34]
I-12
|
20501 |
slok |
slok:
slók (L318d Altweert)
|
slok
III-2-3
|
18977 |
slons (slodder?) |
brok:
brók (L318d Altweert),
dodsel:
dódzel (L318d Altweert),
falie:
faalie (L318d Altweert),
foek:
foêk (L318d Altweert),
fotskont:
fótskoónt (L318d Altweert),
kwakel:
kwaakel (L318d Altweert),
prut:
prut (L318d Altweert),
sloerie:
sloêrie (L318d Altweert)
|
del, slons || niet propere, vieze vrouw || slecht verzorgde, vies uitziende, slordige vrouw || slonzige vrouw || slordige lui vrouw || slordige vrouw || slordige vrouw, kletstante, vuil wijf || vrfouw die zich niet goed meer verzorgt
III-1-4
|
19894 |
slot |
knip:
knep (L318d Altweert),
slot:
slūət (L318d Altweert)
|
slot
III-2-1
|
32543 |
sluitmand |
sluitmand:
slū.tmaŋ (L318d Altweert
[(hierin bewaarde de meid haar kleren als ze in een betrekking ging)]
)
|
In het algemeen een uit wissen gevlochten mand met een deksel. [N 40, 109; monogr.]
II-12
|