| 23570 |
organist |
organist:
organist (L295p Baarlo),
orgenist (L295p Baarlo),
orgelist:
orgelis (L295p Baarlo),
orgelist (L295p Baarlo)
|
De organist, orgelist. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 22737 |
orgel |
orgel:
olger (L295p Baarlo),
orgel (L295p Baarlo, ...
L295p Baarlo)
|
Het orgel [het/de orgel, örgel, ölger, orjel?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 23571 |
orgel spelen |
de orgel bespelen:
den orgel bespeule (L295p Baarlo),
op de orgel spelen:
op den orgel sjpeule (L295p Baarlo),
orgel spelen:
orgel speule (L295p Baarlo)
|
(op het) orgel spelen, het orgel bespelen. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 23389 |
orgelpijpen |
orgelpijpen:
olgerpiepe (L295p Baarlo),
orgelpiepe (L295p Baarlo, ...
L295p Baarlo)
|
De pijpen van het orgel [örgelpiepe, orrejelspiefe?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 23572 |
orgeltrapper |
orgeltreder:
orgeltraejer (L295p Baarlo),
orgeltrejer (L295p Baarlo)
|
De orgeltrapper, orgeltreder, die al pompend of tredend de blaasbalg van het orgel met lucht vulde [örgeltrèèjer, balketrèëner, herrejotswinkmecher?]. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 34053 |
os |
os:
ø̜s (L295p Baarlo),
ǫs (L295p Baarlo)
|
Gesneden mannelijk rund [N 3A, 19; JG 1a, 1b; A 3, 37; A 4, 12; L 4, 37; L 20, 12; Wi 16; monogr.]
I-11
|
| 34021 |
ossejuk |
ossejok:
ossejok (L295p Baarlo)
|
Vroeger werden in Limburg ook ossen of zelfs ander hoornvee als trekdier gebruikt. Hoe armer de grond, hoe meer ossen; in de Kempische zandstreek werden zelfs meer ossen dan paarden ingespannen (cf. Inleiding WLD I, afl. 9, p. VII-IX). De materiaalverzameling voor deze aflevering bevatte ook gegevens voor benamingen voor het ossetuig, maar aangezien de herinnering aan deze begrippen bij de meeste zegslieden reeds te vaag was, bleek het niet mogelijk een systematische beschrijving ervan te geven. Hieronder worden alleen de dialectvarianten van het woord juk opgenomen als simplex en als grondwoord van samenstellingen die op een deel van het ossetuig wijzen. Het ossejuk, niet te verwarren met een ossehaam, rust op de nek van de os, vóór de schoft, en is met twee staven onder de keel vastgemaakt om niet achteruit te schuiven. Aan dit juk zijn dan de strengen bevestigd waarmee het dier trekt. Twee naast elkaar ingepannen ossen droegen niet elk apart een juk, maar een zogenaamd dubbel juk. De benamingen voor dit dubbel juk (waarbij ook alleen die woordtypes zijn opgenomen waarin het simplex juk of jok voorkomt) zijn achteraan geplaatst. [JG 1a; N 13, 16a, 16b; monogr.]
I-10
|
| 24460 |
otter |
visotter:
visotter (L295p Baarlo)
|
otter [DC 07 (1939)]
III-4-2
|
| 20318 |
oud, bejaard |
bejaard:
bejörd (L295p Baarlo),
oud:
zien mooder is oat
oat (L295p Baarlo)
|
bejaard [SGV (1914)] || oud: zn moeder is oud [DC 35 (1963)]
III-2-2
|
| 33763 |
oud, versleten paard |
oud paard:
ǭt pē̜rt (L295p Baarlo),
oude knol:
ǭi̯ǝ knǫl (L295p Baarlo)
|
Zie ook het lemma ''benamingen voor het paard naar de leeftijd'' (2.4.1), sub F. [JG, 1b; A 45, 28a; L 5, 36; L 36, 82; N 8, 20, 62f en 62g; monogr.]
I-9
|