| 26166 |
staander |
staander:
štø̜ndǝr (Q019p Beek
[(meervoud: štø̜ndǝrs)]
)
|
De lange, verticaal in of op de grond geplaatste steigerpaal van rondhout of metaal. Zie ook afb. 17. Zie voor de fonetische documentatie van het woorddeel '(steiger)-' het lemma 'Steiger'. [N 32, 2a; monogr.]
II-9
|
| 20125 |
staart |
staart:
stjsart (Q019p Beek),
štart (Q019p Beek),
štart (Q019p Beek, ...
Q019p Beek)
|
[A 2, 37; L 29, 27; S 35; monogr.]staart [DC 02 (1932)] || Zie afbeelding 2.37. [JG 1a, 1b; RND 60]
I-11, I-9, III-4-2
|
| 26111 |
staart van de hollandse molen |
kruibalk:
kryjbalǝk (Q019p Beek),
staartbalk:
štart˱balǝk (Q019p Beek)
|
De twee korte schoren, de twee lange schoren en de staartbalk van de Hollandse molen samen. Zie ook afb. 25. [N O, 52f; Sche 25; monogr.]
II-3
|
| 26066 |
staart van de standerdmolen |
kruibalk:
kryjbalǝk (Q019p Beek),
staartbalk:
štart˱balǝk (Q019p Beek)
|
De lange naar voren stekende balk aan de voorweeg van de standerdmolen, die schuin naar beneden loopt en waaraan trap en kruias bevestigd zijn; soms zijn er twee balken: de onderstaart en de bovenstaart. Zie ook afb. 21 en 85. [N O, 48a; Sche 19; monogr.; N O, 48b; N O, 48c; A 42A, 97 add.]
II-3
|
| 26110 |
staartbalk van de hollandse molen |
kruibalk:
kryjbalǝk (Q019p Beek),
staartbalk:
štart˱balǝk (Q019p Beek)
|
De middelste balk van de staart van de Hollandse molen die vanaf de achterkant van de molenkap tussen de vier schoren naar beneden loopt. Zie ook afb. 25 en de toelichting bij het lemma ɛstaart van de Hollandse molenɛ.' [N O, 52e; Sche 25; monogr.]
II-3
|
| 21272 |
stad |
stad:
štat (Q019p Beek)
|
stad [RND]
III-3-1
|
| 28377 |
stal |
stal:
šta.l (Q019p Beek)
|
Een ruimte in het algemeen, die onderdak biedt aan vee. De benamingen kunnen zowel het gebouw, als de ruimte daarbinnen betreffen. Meestal wordt kortheidshalve van "de stal" gesproken, als men het veeverblijf en met name de koestal bedoelt. [JG 1a en 1b; Wi 11; S 50; L A1, 4; RND 97; monogr.; add. uit N 5A, passim]
I-6
|
| 24579 |
stam van de boom |
stam:
štam (Q019p Beek)
|
boomstam
III-4-3
|
| 30038 |
stampbeton |
stampbeton:
štamp˱[beton] (Q019p Beek)
|
Betonsoort die wordt verkregen door de aardvochtige betonspecie met houten of stalen stampers zo lang te bewerken totdat het water erin aan de oppervlakte komt. Zie voor de fonetische documentatie van het woorddeel '-(beton)' het lemma 'Beton'76521. [N 30, 47b; monogr.]
II-9
|
| 26871 |
stamper |
dam:
dam (Q019p Beek),
stamper:
štampǝr (Q019p Beek)
|
Blok, voorzien van één of twee handvatten, dat wordt gebruikt om zand- en kalkkluiten fijn te maken, beton aan te stampen en aarde vast te drukken. Een stamper kan van hout of ijzer vervaardigd zijn. Zie ook afb. 7. [N 30, 20; monogr.]
II-9
|