| 25118 |
donderx |
donder:
den dónder (L360p Bree),
dondər (L360p Bree, ...
L360p Bree,
L360p Bree),
doͅndər (L360p Bree),
dònder (L360p Bree, ...
L360p Bree),
donderenslag:
doͅndərəlāx (L360p Bree)
|
donder [N 22 (1963)], [ZND 01 (1922)], [ZND 23 (1937)] || onweer [N 22 (1963)]
III-4-4
|
| 25022 |
donker worden, duisteren |
donker worden:
dónkel wère (L360p Bree),
donkeren:
’t doͅnkəltš (L360p Bree)
|
donker worden [duisteren] [N 91 (1982)] || schemering, de overgang van licht naar donker [grouwe, griebelegrouwe] [N 22 (1963)]
III-4-4
|
| 25021 |
donker, duisterx |
donker:
dònkel (L360p Bree),
dònker (L360p Bree, ...
L360p Bree),
dónkel (L360p Bree)
|
(`t is hier) donker [ZND 23 (1937)] || donker [donkel, duuster, domp] [N 06 (1960)] || niet of weinig verlicht [donker, duister, deemster] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 34042 |
donkerbruine koe |
vaal (bijvgl. nmw.):
vāl (L360p Bree),
vale koe:
vāl [koe] (L360p Bree)
|
Zie voor de fonetische documentatie van (koe) het lemma ''koe'' (3.3.1). [N 3A, 131a]
I-11
|
| 24138 |
dons, nestveren |
duivelshaar:
di-jvelshaor (L360p Bree),
di-jvelshoar (L360p Bree),
dievelshoar (L360p Bree)
|
dons [ZND 35 (1941)] || donshaar bij jonge vogels || het haar van jonge vogels die nog geen veren hebben (stapveren, duivelshaar, paddehaar) [N 83 (1981)]
III-4-1
|
| 20195 |
dood (adj. schertsend bedoeld |
iser geweest:
znd 23, 022b;
is er gewest (L360p Bree),
naar de andere wereld:
znd 23, 022b;
noe den andere wèreldsj (L360p Bree),
naar het pieringenlandje:
znd 23, 022b;
noa het peeringenlendje (L360p Bree)
|
dood; schertsende uitdrukking die hiervoor gebruikt wordt [ZND 23 (1937)]
III-2-2
|
| 20194 |
dood (adj.) |
dood:
znd 23, 022a;
doed (L360p Bree)
|
dood; hij is - [ZND 23 (1937)]
III-2-2
|
| 20324 |
dood (bn.) |
dood:
dūət (L360p Bree),
dôêt (L360p Bree)
|
dood (bn) [ZND A2 (1940sq)] || dood; ¯t kindje was - eer (dat) ze ¯t konden dopen [RND]
III-2-2
|
| 20192 |
dood (zelfst.nw.) |
dood:
1a-m; 23, 21
doed (L360p Bree)
|
dood (subst.; na den dood) [ZND 01 (1922)]
III-2-2
|
| 20325 |
dood (zn.) |
dood:
den duud (L360p Bree)
|
de toestand die intreedt bij het eindigen van het leven [dood, overlijden, versterf, verscheiden, einde] [N 86 (1981)]
III-2-2
|