| 33644 |
bouwland |
labeuring:
labø̄reŋ (Q198p Eijsden),
land:
lānt (Q198p Eijsden),
open stuk:
uǝpǝ štøk (Q198p Eijsden),
veld:
fęlt (Q198p Eijsden),
vɛlt (Q198p Eijsden),
vɛ̄lt (Q198p Eijsden)
|
Voor de akkerbouw gebruikt land, het geheel van akkers. [N 6, 33a; N 27, 3a; N 5AøIIŋ, 95a, 95b en 95c; N 11, 1a; L 31, 18; L 19, 1a; L 37, 11b; L a1, 113; L 4, 38; JG 1a, 1b; A 3, 38; A 10, 4; A 20, 1b; Wi 7; S 49; RND 4, 7, 8 en 10, r.37; Vld.; monogr.]
I-8
|
| 32729 |
bouwvoor |
bouwvoor:
bǫu̯[voor] (Q198p Eijsden),
de zwarte grond:
dǝ žwartǝ grōŋt (Q198p Eijsden)
|
De bouwvoor of teellaag van akker- en tuingrond is de door regelmatig ploegen of spitten en bemesten vruchtbaar gemaakte humusrijke bovenlaag, waarin de gewassen wortel schieten. De dikte van deze laag komt overeen met de diepte van de geploegde of gespitte zaaivoor. Van de opgesomde termen zijn er sommige ook toepasselijk op een bepaalde (goede) grondsoort of op vruchtbare grond in het algemeen. [N 27, 26a + b; N 11A, 129f + 137a; A 47, 4d]
I-1
|
| 33449 |
bovendeur |
bovendeur:
būǝvǝdø̜̄r (Q198p Eijsden)
|
Het bovenste deel van een gehalveerde poortvleugel, dienend om in geopende stand licht en lucht in de stal te laten. Het bovenste deel van een gehalveerde poortvleugel is meestal kleiner dan het onderste en wordt niet zo vaak gebruikt, d.w.z. alleen als men met bijv. een paard door de poort wil. Sommige benamingen wijzen dan ook op het voorkomen ervan bij paardestallen. Zie ook afbeelding 18.d bij het lemma "poort" (4.1.1). [N 4A, 37b en 42c]
I-6
|
| 24719 |
boveneinde van de stam |
kop:
ideosyncr.
kop (Q198p Eijsden)
|
Het dunne uiteinde van de stam, bovenaan (top, kop, topeind). [N 82 (1981)]
III-4-3
|
| 29058 |
bovenkraag |
bovenkraag:
buǝvǝkrø̜̄ǝx (Q198p Eijsden)
|
Het buitenste of bovenste gedeelte van de kraag dat in het zicht komt. [N 59, 121a]
II-7
|
| 17618 |
bovenlip |
bovenlip:
bwoevelüp (Q198p Eijsden)
|
bovenlip [DC 01 (1931)]
III-1-1
|
| 33439 |
bovenste balken van de schelf |
overleghouter:
yǝvǝrlękhōtǝr (Q198p Eijsden)
|
De bovenste balken van een schelf zijn ruwe, onbewerkte balkjes of stammetjes die dwars op de onderste balken van de schelf rusten en los naast elkaar worden gelegd. Vaak zijn het ook takken of latten. In elk geval is dit hout dunner dan dat van de onderste balken. Vaak wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de onderste en de bovenste laag en stemmen de benamingen overeen. Ook komt het voor dat de bovenste laag niet of slechts uit roeden bestaat. Zie ook het lemma "onderste balken van de schelf" (3.4.2). Zie ook afbeelding 16.b bij het lemma "hooizolder, koestalzolder, schelf" (3.4.1). [N 4, 69; N 4A, 13b]
I-6
|
| 18310 |
bovenstuk van een jurk |
basquine (fr.):
baskien (Q198p Eijsden)
|
lijfje, bovenstuk van jurk [baskien] [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 19630 |
bovenverdieping |
bovenverdieping:
bōvəvərdēpeŋ (Q198p Eijsden),
het eerste:
ut iejste (Q198p Eijsden),
zolder:
zolder (Q198p Eijsden)
|
bovenverdieping [SGV (1914)] || Hoe noemt u de bovenverdieping van een huis? (bovenverdieping, bovenste verdieping) [N 104 (2000)]
III-2-1
|
| 28936 |
bovenwijdte |
bovenwijdte:
buǝvǝwęjtǝ (Q198p Eijsden)
|
De omtrek boven van mannen en vrouwen. Bij mannen wordt de bovenwijdte gemeten horizontaal onder de armen, terwijl men bij vrouwen de omtrek van achter meet, horizontaal onder de armen en boven of over de buste. Zie afb. 26. [N 59, 44b]
II-7
|