| 19411 |
schroeien |
verborren:
vərboͅrə (L430p Einighausen)
|
schroeien [SGV (1914)]
III-2-1
|
| 18844 |
schuchter |
bleu:
bleu (L430p Einighausen)
|
bloode [SGV (1914)]
III-1-4
|
| 19565 |
schuier |
klederborstel:
kleͅi̯ərbø̄štəl (L430p Einighausen)
|
stofborstel om stof uit kleren, stoelbekleding, gordijnen, enz. te verwijderen [DC 15 (1947)]
III-2-1
|
| 19555 |
schuimspaan |
schuimlepel:
sjūūmlêpel (L430p Einighausen)
|
schuimspaan [SGV (1914)]
III-2-1
|
| 21369 |
schuldig (zijn) |
schuldig (zijn):
sjuijig (L430p Einighausen)
|
schuldig [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 18102 |
schurft |
roos:
rōǝs (L430p Einighausen),
schurft:
sjørf (L430p Einighausen)
|
Een zeer hardnekkige, heftig jeukende huidaandoening, die kan leiden tot sterke vermagering en zelfs tot totale uitputting van de aangetaste dieren. Schurft wordt veroorzaakt door verschillende soorten mijten, voor ieder dier weer verschillend. Zie ook het lemma ''schurft'' in wbd I.3, blz. 479-481. [N 3A, 89; N 52, 13; A 48A, 26; monogr.] || schurft [SGV (1914)]
I-11, III-1-2
|
| 24428 |
schurftmijt |
mijt:
idiosyncr. + soms fon. schrift Engels gezongen
mīēt (L430p Einighausen)
|
mijt die schurft veroorzaakt door gangetjes te graven in de huid van mens en dier [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 18951 |
schurk, smeerlap |
schavuit:
sjavuit (L430p Einighausen),
schoft:
sjoef (L430p Einighausen)
|
schavuit [SGV (1914)]
III-1-4
|
| 22824 |
schutter |
schutter:
sjötter (L430p Einighausen)
|
schutter [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 22853 |
schutters |
schutters:
sjöttesj (L430p Einighausen)
|
schutters (mv.) [SGV (1914)]
III-3-2
|