| 21193 |
vliegveld |
vliegveld:
vleegveld (Q202p Eys),
(o.).
vl‧ēx˃veͅ.lt (Q202p Eys)
|
het grote, effen terrein met verharde banen van waaraf vliegtuigen kunnen opstijgen en waar zij weer kunnen landen [vliegveld, vliegplein] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 24499 |
vlier |
holunderstruik:
-
hulləndərsjtroe:k(e) (Q202p Eys)
|
vlierboom (sambucus nigra L.) [DC 13 (1945)]
III-4-3
|
| 33598 |
vlies in een vrucht |
keets:
het geheel, met de pitten, dat dus niet gegeten wordt
keͅ.tš (Q202p Eys)
|
Het vliesje tussen vruchtvlees en pit bij een appel (blees, vlim). [N 82 (1981)]
I-7
|
| 24980 |
vlijns, geelbruine aarde |
leem:
leem (Q202p Eys),
lss:
m.
løͅs (Q202p Eys)
|
geelbruine aarde tussen bruine grond en leem in [vlijns, vlijst] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 20006 |
vlijtig liesje |
vlijtig liesje:
vlijtig liesje (Q202p Eys)
|
Sultansbalsemien (Impatiens walleriana Hook.). De bovenste bladeren meest tegenoverstaand. De stengel is niet zeer fors en hoogstens 1 m hoog. De bloemen zijn rood of wit, tamelijk vlak, met zeer lange en dunne, gebogen spoor (vlijtig liesje, nooitrust). [N 92 (1982)]
III-2-1
|
| 24392 |
vlinder |
mot:
mot (Q202p Eys),
mōt (Q202p Eys),
pepel:
pieəpəl (Q202p Eys),
piējepel (Q202p Eys),
piəpəl (Q202p Eys, ...
Q202p Eys)
|
vlinder [GV Gr (1935)], [SGV (1914)], [ZND 18G (1935)] || vlinder, algemeen [DC 18 (1950)]
III-4-2
|
| 24396 |
vlo (enk.) |
mensenvlo:
WLD
miensjevlôê (Q202p Eys),
vlo:
vlōēwe (Q202p Eys),
WLD
vloeë (Q202p Eys)
|
mensenvlo [N 26 (1964)] || vlo (znw enk) [foekket, zjwarte riejer] [N 26 (1964)] || vloo [SGV (1914)]
III-4-2
|
| 24395 |
vlo (mv., fon.) |
vlun:
vluuwe (Q202p Eys),
WLD
vluuë (Q202p Eys)
|
vlo (znw mv) [N 26 (1964)] || vlooien [SGV (1914)]
III-4-2
|
| 24964 |
vloed, hoogtij |
vloed:
vloed (Q202p Eys)
|
vloed, wassen van het water van de zee en de toestand van hoog water [bovenwater, hoog tij] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 21784 |
vloek |
godverren:
godverre (Q202p Eys),
hemelsakker:
hiemelsakker (Q202p Eys, ...
Q202p Eys),
vloek:
enne vlook verdomme (Q202p Eys, ...
Q202p Eys),
vlook (Q202p Eys),
m.
vlo.k (Q202p Eys),
vloeken:
vlooke (Q202p Eys)
|
een uitdrukking die een verwensing, vooral een godslastering behelst [vloek, kneerp] [N 85 (1981)] || een vloek [hiemmeltsakker] [N 96D (1989)] || Een vloek [hiemmeltsakker]. [N 96D (1989)] || vloeken [N 96D (1989)]
III-3-1, III-3-3
|