| 19460 |
grasveld, bleekveld |
bleek:
bleek (Q202p Eys),
v.
blē.k (Q202p Eys)
|
het grasveld waarop men wasgoed te bleken legt [bleek, dries, groes] [N 90 (1982)]
III-2-1
|
| 33673 |
graszode |
groes:
grōs (Q202p Eys),
wats:
watš (Q202p Eys)
|
Vierkant afgestoken stuk van de met gras begroeide bovengrond. Naar dialectbenamingen voor de graszode is vaak navraag gedaan getuige ook de bronnenopgave bij dit lemma. In verschillende enqu√™tes werd gevraagd naar de zode in het algemeen zowel de graszode als de heizode. De opgaven die betrekking hadden op de heizode zijn ondergebracht in lemma 3.14 ɛheizodeɛ.' [N 14, 77a; N 14, 77b; N 27, 39g; GV, K6; JG 1a, 1b; L 8, 123; L B2, 273; S 46; NE 2 II, 15; N 18, 38 add.; N 18, 40 add.; monogr.]
I-8
|
| 33889 |
grauwe staar |
staar:
štēǝr (Q202p Eys)
|
Een meer of minder sterk troebel en ondoorzichtig worden van de ooglens. De gewone kleur van de ogen verandert in blauwwit. Deze kwaal, meestal een gevolg van maanblindheid (zie het lemma ''maanblind paard; (7.9)), kan tot gehele of gedeeltelijke blindheid leiden. [A 48A, 39c; N 52, 27]
I-9
|
| 17886 |
graven |
graven:
grave (Q202p Eys),
grā.və (Q202p Eys),
omdoen:
øͅmdu.ə (Q202p Eys)
|
Graven: met een spade of ander gereedschap in de grond delven (graven, spitten, spaden, paleien). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 23480 |
graven (mv.) |
graven:
graver (Q202p Eys)
|
De graven meervoud [graaf, graver, jraver, grèèver?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 23578 |
gregoriaanse misgezangen |
gregoriaans gezang:
gregoriaans gezankt (Q202p Eys)
|
Gregoriaans, gregoriaanse gezangen. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 33462 |
grendel |
schoude:
šǫu̯ (Q202p Eys)
|
Opgenomen zijn de benamingen voor een schuifgrendel in het algemeen. Het materiaal liet niet toe na te gaan of er mogelijk verschil in benamingen is tussen een ronde of een platte grendel. In P 211 is een grendel rond en een schaaf plat, in Q 196 is een schoude plat. Voor andere plaatsen is een dergelijk onderscheid niet onwaarschijnlijk. Onder het woordtype schoude zijn enkele op -x-auslautende vormen geplaatst die wellicht ook verband houden met onder schaaf geplaatste vormen. Niet met zekerheid kon worden nagegaan of er sprake was van een wisseling f - g (schaaf) of van j - g (schoude). Onder vregel moet wel een draaibare grendel worden verstaan; onder sloop een grote, zware grendel en onder veter een hangslot. [N 7, 47; L 6, 50; L 35, 86; div.; monogr.]
I-6
|
| 21735 |
grens |
grens:
grens (Q202p Eys),
(v.).
gr‧ɛns (Q202p Eys),
reen:
Van Dale: reen, grens tussen twee akkers of percelen.
reen (Q202p Eys)
|
de lijn die het gebied van een staat aangeeft [grens, linie, reem] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 21758 |
grenslijn |
reen:
*Van Dale: II. ree, 1. (gew.) greppel, afwateringsslootje in ongedraineerde bouwlanden?
ree (Q202p Eys),
scheid:
(o.).
šē.t (Q202p Eys)
|
de scheiding tussen twee rechtsgebieden [ree, reen] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 24979 |
grenzen |
grenzen:
grenzen (Q202p Eys),
tegeneenliggen:
teͅ.gənē. l‧iqə (Q202p Eys)
|
tegen elkaar liggen, gezegd van stukken land of staten [grenzen, renen] [N 91 (1982)]
III-4-4
|