21525 |
potten? |
potten:
pøͅ.tə (Q202p Eys),
zich een braam door de vot rijten:
ze.x ‧eͅŋə br‧iəm dø.rəx˃ gən vo.t rī.tə (Q202p Eys)
|
op zijn geld zitten; nauwelijks iets uit willen geven [potten, ponken] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
29421 |
pottenbakker |
pottenbakker:
pǫtǝbɛkǝr (Q202p Eys)
|
Ambachtsman die uit klei potten en ander aardewerk vervaardigt. De woordtypen pottenman (Q 95, Q 193) en aardewerker (Q 95) werden in de betreffende plaatsen gebruikt voor een arbeider in een aardewerkfabriek. [L 34, 20; A 45, 34; N 49, 60a; monogr.]
II-8
|
21524 |
potter? |
potter:
potter (Q202p Eys)
|
op zijn geld zitten; nauwelijks iets uit willen geven [potten, ponken] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
21834 |
praatje |
kal:
het eerste woord is mannelijk.
kā.l (van də l‧yi̯) (Q202p Eys),
praatje:
praatje (Q202p Eys)
|
een waarschijnlijk onwaar bericht [praatje, praat, spraak, mare] [N 87 (1981)]
III-3-1
|
23239 |
predikant |
predikant (<lat.):
predikant (Q202p Eys)
|
De predikant, prediker, degene die de preek houdt. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
23611 |
preek |
preek:
prëëk (Q202p Eys)
|
De predikatie, de preek [preek, prèèk, preëdich?]. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
23382 |
preekstoel |
predikstoel:
der predichstool (Q202p Eys)
|
De preekstoel [preek-, prèèk-, predichsjtool?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
23641 |
prefatie |
prefatie (<lat.):
de prefatie (Q202p Eys)
|
De door de priester gezongen lofprijzing ter inleiding van de Canon, de prefatie. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
21006 |
prei |
spoor:
sjpoar (Q202p Eys),
spoar (Q202p Eys)
|
[DC 13 (1945)]prei [SGV (1914)]
I-7
|
23612 |
preken |
prediken:
preëdige (Q202p Eys)
|
Preken, prediken [preeke, prèèke, preëdieje?]. [N 96B (1989)]
III-3-3
|