e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... plaats=Eys

Overzicht

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
volle aflaat volle aflaat: volle aflaot (Eys) Een volle aflaat. [N 96B (1989)] III-3-3
volle maan volle maan: volle maon (Eys), volle mond (du.): volle maond (Eys), m.  voͅlə moͅnt (Eys) schijngestalte van de maan: volle maan [N 81 (1980)] III-4-4
volle wagen volle wagen: v˙ǫlǝ w˙ān (Eys  [(Oranje-Nassau I / III / IV)]   [Zwartberg, Eisden]) [N 95, 673b; monogr.] II-5
volwassen, mannelijk varken (ongesneden) beer: bīr (Eys) De benamingen in dit lemma duiden op het volwassen, ongesneden, mannelijk varken. Opgaven voor het volwassen, ongesneden, mannelijk varken die beantwoorden aan de woordtypen berg en barg zijn verplaatst naar het lemma ''gesneden mannelijk varken'' (1.2.2). Zie afbeelding 1. [N 19, 7; RND 46 en 84; S 2; A 4, 4a; L 1a-m; L 20, 4a; L 37, 49d; L 14, 12; JG 1a, 1b; monogr.] I-12
volwassen, volgroeid volwassen: volwassen (Eys), v‧oͅlwa.sə (Eys) volwassen; volgroeid, de volle wasdom bereikt hebbend [volwassen, volslagen] [N 86 (1981)] III-2-2
voogd voogd: voogd (Eys), m.  v‧ōx (Eys), voormonder: vuurmŭnger (Eys) iemand aan wie door de wet, de rechter of bij testament de taak is opgedragen om voor de belangen van de minderjarige kinderen te zorgen en hen te vertegenwoordigen i.p.v. de ouders [voogd, mommer, momber, mombaar, toeziender] [N 87 (1981)] || voogd [SGV (1914)] III-2-2
voor de gek houden kullen: kulle (Eys), k‧øͅlə (Eys), opbinden: Prikken: de taal van de Maas p. 390: iemand iets opbinden = foppen, wijsmaken  ‧eͅŋ o.p˂be.ŋə (Eys), verneuken: vərnø͂ͅ.əkə (Eys), voor de gek houden: vər dər geͅ.k hoͅ.tə (Eys) op onschuldige of grappige wijze misleiden, voor de gek houden [foppen, kullen, vernachelen, verpieren, bekeukelen] [N 85 (1981)] III-1-4
vooraanstaande dikkop: (m.).  di.kkoͅ.p (Eys), vooraanstaande: vuuranstaonde (Eys) een persoon van veel betekenis in een plaats [peris] [N 90 (1982)] III-3-1
voorbidden voorbeden: vuurbeëne (Eys) Voorbidden. [N 96B (1989)] III-3-3
voorbruidje eerste communicantje (<lat.): eerste communiecantje (Eys) Het bruidje dat de stoet van eerste-communicantjes opent, d.w.z. vooropgaat [veuringel]. [N 96D (1989)] III-3-3