| 17762 |
snijtand |
snijtand:
schnietandj (Q021p Geleen),
voortand:
veurtandj (Q021p Geleen)
|
snijtand [DC 01 (1931)]
III-1-1
|
| 18134 |
snijwonde |
krats:
krats (Q021p Geleen),
snee:
enne sjnee (Q021p Geleen),
snijwonde:
sjniewónj (Q021p Geleen),
snits:
enne sjneets in de vinger (Q021p Geleen),
vats:
vatsj (Q021p Geleen),
Dim. vetsjke.
vatsj (Q021p Geleen)
|
snee in de vinger [N 07 (1961)] || Snijwond: door snijden veroorzaakte wond (sleuf, kreeuw, vil, slip, schorp, krab). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 19040 |
snikken |
snikken:
sjnikke (Q021p Geleen)
|
snikken [snoffe] [N 10 (1961)]
III-1-4
|
| 21450 |
snipper |
katsjel:
vgl. Sittard Wb. (pag. 169): katsjel, snipper, stukje, afval.
katsjel (Q021p Geleen),
stukje:
sjtökske (Q021p Geleen)
|
een afgesneden, afgeknipt of afgescheurd stukje papier of stof [snipper, stoike, schreudje, schroodje, snippeling] [N 91 (1982)]
III-3-1
|
| 20590 |
snoepen |
slokken:
sjlokken (Q021p Geleen)
|
snoepen [SGV (1914)]
III-2-3
|
| 20549 |
snoepgoed |
slok:
sjlók (Q021p Geleen),
slokgoed:
slókgood (Q021p Geleen)
|
snoepgoed; Hoe noemt U: Zoetigheid, lekkernij, snoeperij, snoepgoed (mem, smul, lekker, lakker, snoep, lekkergoed, lekkerigheid, sneukelderij, snuisterij, kokerel, zoetigheid, grevegoed) [N 80 (1980)]
III-2-3
|
| 20550 |
snoepje |
babbelaar:
babbeléér (Q021p Geleen),
babbeltje:
babbelke (Q021p Geleen),
bèbbəlkə (Q021p Geleen),
knapje:
knèpkə (Q021p Geleen)
|
snoepje; Hoe noemt U: Een stukje snoepgoed (babbeltje, snoepje) [N 80 (1980)]
III-2-3
|
| 33996 |
snoer |
klatsool:
klatšǭl (Q021p Geleen)
|
Bewegend deel van de zweep dat aan de steel bevestigd is. Een aantal informanten verdeelt het snoer nog in een onderste gedeelte dat aan de stok bevestigd is, en een dunner (gevlochten) gedeelte, waaraan de kletsoor bevestigd is. De benamingen die met zekerheid refereren aan dat dunnere gedeelte, worden apart vermeld. [N 13, 95b; S 47; R 14, 20; monogr.]
I-10
|
| 17753 |
snor |
snor:
schnŏĕr (Q021p Geleen),
sjnòr (Q021p Geleen)
|
snor (knevel) [DC 01 (1931)]
III-1-1
|
| 25048 |
snorren |
snorren:
sjnŏrre (Q021p Geleen),
sjnòrre (Q021p Geleen)
|
een ruisend-brommend geluid maken, gezegd van bijv. een kacheltje [snorren, snorzen] [N 91 (1982)]
III-4-4
|