| 24481 |
struik (alg.) |
struik:
stroek (L164p Gennep),
struuk (L164p Gennep),
WLD
strŏĕk (L164p Gennep)
|
De plant met een stengel die zich reeds vanaf de grond in min of meer stevige, veelal houtige takkn verdeelt (struik, buis, hucht, bos, horst, pol). [N 82 (1981)] || struik
III-4-3
|
| 17851 |
struikelen |
struikelen:
strukele (L164p Gennep),
strŭŭkelə (L164p Gennep)
|
struikelen [SGV (1914)] || Struikelen: vallen of bijna vallen door met de voet tegen iets aan te stoten of door een misstap (struikelen, strommelen, stronkelen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 21729 |
struikrover |
rover:
roovər (L164p Gennep)
|
een rover die zich in en achter struiken verbergt om vandaaruit de voorbijgangers te overvallen [binder, baanstroper, struikrover] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 18072 |
struma |
struma:
strŭŭma (L164p Gennep)
|
Struma: gezwel aan de hals, als gevolg van vergroting van de schildklier (krop, struma, kropziekte). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 30557 |
stucadoor |
plafonder:
plǝvø̄ndǝr (L164p Gennep)
|
Arbeider die bepleisteringen op muren en plafonds aanbrengt. De woordtypen 'stucpaffer' en 'pleisterbuil' werden in Q 121 gebruikt voor de stucadoor die de eerste pleisterlaag met grote kracht tegen de muur smeet. Op deze wijze werd de hechting van het materiaal aan de muur bevorderd. [N 30, 3c; monogr.; div.]
II-9
|
| 26613 |
stuifmeel, stofmeel |
stuifmeel:
stuifmeel (L164p Gennep)
|
Dat gedeelte van het meel dat tijdens het malen verloren gaat en dus in mindering komt van hetgeen de molenaar moet afleveren. Het woordtype stofloon is te verklaren uit het feit dat in Belgisch Limburg de meeste molenaars geen onderscheid maken tussen ɛstofmeelɛ en ɛschepmeelɛ. Meestal worden beide samengeteld zodat één grotere hoeveelheid ontstaat die van het meel mag worden afgehouden. Zie ook de toelichting bij het lemma ɛschepmeelɛ. In Q 204a werd het stuifmeel als veevoer (beestengoed: ɛbīštǝgōtɛ) of als ɛfiltermeelɛ gebruikt. Achter de plaatscodes is, voor zover opgegeven, tussen haakjes vermeld hoeveel stuifmeel per honderd kilo meel in de betreffende plaats wordt berekend. De woorddelen -ømeelŋ en ømolenŋ- zijn fonetisch gedocumenteerd in de lemmata ɛmeelɛ respectievelijk ɛmolenɛ.' [N O, 37g; JG 1a; JG 1b; Jan 269; Coe 251; Grof 290; A 42A, 48 add.; JG 1c add.; JG 2c add.]
II-3
|
| 25138 |
stuifsneeuw |
stuifsneeuw:
stūūf-snij (L164p Gennep)
|
verschillende soorten sneeuw [spuwsneeuw, watersneeuw] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 24932 |
stuifzand |
stuifzand:
stūūf-zàànd (L164p Gennep)
|
stuifzand, zeer fijn zand dat gemakkelijk stuift [vliegzand, stobber] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 22362 |
stuiken |
kuiltjeknikkeren:
Sub kuul: Zulle we kuuleke knikkere?
kuuleke knikkere (L164p Gennep),
stuiken:
stŏĕĕkke (L164p Gennep),
Ik bin én de beurt um de knikkers ien t kuuleke te stoeke (stuiken).
stoeke (L164p Gennep),
met kracht de knikkers in een kuiltje laten vallen
stoeke (L164p Gennep)
|
benamingen in het knikkerspel [SGV (1914)] || Hinken; schudden; stuiteren. || Kuil[tje]. || stuiken [knikkers ~ in een kuiltje] [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 18061 |
stuipen |
stuipen:
də stŭŭpə hebbə (L164p Gennep),
stŭŭpə (L164p Gennep)
|
stuipen: De stuipen hebben: een aanval van stuipen hebben (spinneweven, spinnevoeten, stuiptrekken, in de gaven liggen). [N 84 (1981)] || stuipen: Plotselinge spiersamentrekkingen, vaak samen met bewustloosheid; stuipen (stuipen, gaven, convulsies). [N 84 (1981)]
III-1-2
|