| 21545 |
sprookje |
verhaal:
verhaol (Q018p Geulle)
|
een kindervertelsel [spruik] [N 87 (1981)]
III-3-1
|
| 24516 |
spruiten, uitbotten |
schieten:
sjeete (Q018p Geulle)
|
Uitlopers krijgen, loten vormen, gezegd van planten, bomen (spruiten, uitbotten). [N 82 (1981)]
III-4-3
|
| 34286 |
spruitpot |
kwelketel:
kwɛlkētǝl (Q018p Geulle),
kwelpot:
kwɛlpot (Q018p Geulle)
|
Pot waarin men koren kookt, zodat het gaat zwellen. Vervolgens voert men dit aan beesten met name aan het paard. [N 18, 129]
I-11
|
| 17910 |
spuiten |
sprietsen:
sjprietse (Q018p Geulle),
(weinig).
sjpritse (Q018p Geulle),
spritsen (<du.):
sjprjetse (Q018p Geulle),
spuiten:
sjpuitte (Q018p Geulle, ...
Q018p Geulle),
spuite (Q018p Geulle),
(väöl).
sjpuite (Q018p Geulle)
|
persen, Met kracht vloeistof door een nauwe opening ~ (spuiten, spruiten, spritsen, sprietelen). [N 84 (1981)] || spuiten, met kracht door een nauwe opening naar buiten geperst worden, gezegd van water [spruiten, spritsen, sprietelen] [N 81 (1980)] || vloeistof met kracht door een nauwe buis naar buiten persen [spuiten, spruiten, spritsen, sprietelen] [N 91 (1982)]
III-1-2, III-4-4
|
| 21526 |
staal |
monster:
monster (Q018p Geulle),
staal:
sjtaol (Q018p Geulle)
|
kleine hoeveelheid van een koopwaar die aan de koper getoond wordt om hem over de kwaliteit te laten oordelen [staal, monster, kantje] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
| 30679 |
staalborstel |
staalborstel:
stǭlbø̜stǝl (Q018p Geulle)
|
Soort handborstel met stalen draden waarmee vuil en roest van metaal kan worden verwijderd, koper gepolijst kan worden, etc. Zie ook afb. 207. Volgens respondenten uit L 159a, 165, 192a, 213, 217, 289, 290, 291, 382, 414, 423, 432, P 47, 219, Q 18, 71, 83, 86, 111 en 121b werd de staalborstel ook vaak gebruikt om vijlsel uit de kap van het blad van vijlen te verwijderen. Vgl. het lemma "vijlborstel". Zie ook het lemma "staalborstel" in de paragraaf over de vaktaal van de huisschilder in Wld II.9, pag. 203-204. [N 33, 107; N 33, 216; N 64, 59a-b]
II-11
|
| 17819 |
staan |
staan:
stoon (Q018p Geulle)
|
staan [DC 02 (1932)]
III-1-2
|
| 30135 |
staand verband, blokverband |
staand verband:
stǭnt ˲vǝrbant (Q018p Geulle)
|
n str'k˲vǝrbant K 353; kopstrekverband: kopstrek˲vǝrbant L 360; kǫpstrek˲- L 414; kopse en gewone laag: kǫpsǝ 'n gǝwōwǝn lāx K 278; %%de volgende term betreft een verband waarbij alle stootvoegen boven elkaar staan%% eenvoegig blokverband: ēfȳgex˱ blǫk˲vǝrba [N 31, 24c; N 31, 24e; monogr.]
II-9
|
| 30143 |
staande rollaag |
rollaag:
rǫllǭx (Q018p Geulle)
|
Muurafdekking in de vorm van een laag op hun kop staande metselstenen. Woordtypen als 'steensrol' (Q 95), 'steense rollaag' (L 211, L 289, L 290, L 291, L 320a, Q 99*, Q 113) en 'steensrollaag' (Q 39, Q 111, Q 121) verwijzen naar de hoogte van de rollaag. [N 31, 23c; monogr.]
II-9
|
| 26166 |
staander |
stellingden:
stęleŋdɛn (Q018p Geulle)
|
De lange, verticaal in of op de grond geplaatste steigerpaal van rondhout of metaal. Zie ook afb. 17. Zie voor de fonetische documentatie van het woorddeel '(steiger)-' het lemma 'Steiger'. [N 32, 2a; monogr.]
II-9
|