| 33137 |
kopdorser |
kopdorser:
kǫp˱dǫrsǝr (L286p Hamont)
|
Bij deze vroege gemotoriseerde dorsmachine werden de schoven met de aren (de kop van de schoof) naar voren in de machine geschoven. Het eigenlijke dorsen gebeurde in een trommel met ijzeren pinnen of tanden die doet denken aan een hekel. Zie afbeelding 12. [N 14, 6a; JG 1a, 1b; monogr.]
I-4
|
| 31180 |
koperslager |
koperslager:
koperslager (L286p Hamont)
|
Ambachtsman die koperen voorwerpen vervaardigt voor huishoudelijk gebruik. Zie ook de paragraaf over de koperslager. Het woord ɛpompenmakerɛ werd in Venray (L 210) en omstreken ook gebruikt voor een loodgieter. Vgl. het lemma "loodgieter".' [N 66, 54a; L 34, 17a-b; Wi 2 add.; monogr.]
II-11
|
| 24193 |
koperwiek |
koperwiek:
turdus iliacus
kōpərwik (L286p Hamont)
|
koperwiek
III-4-1
|
| 27922 |
kophout |
kophout:
kǫpǫwt (L286p Hamont
[(Eisden)]
[Emma, Hendrik, Wilhelmina])
|
Een stijl met daarop een plankje of een stuk halfhout. Het geheel kan worden gebruikt als voorlopige ondersteuning in een kerf. Zie de semantische toelichting van de lemmata Inkerven en Kerf. [N 95, 492; N 95, 330; monogr.]
II-5
|
| 19582 |
kopje |
jatte (fr.):
zjat (L286p Hamont),
žat (L286p Hamont),
jatte-tje:
kleinere tas
zjetjə (L286p Hamont)
|
kopje, tas [ZND 28 (1938)]
III-2-1
|
| 22740 |
kopjeduikelen |
kopjeschieten:
køͅpkə schītən (L286p Hamont),
Kom we gaan kopjeschieten.
køͅpkəschitə (L286p Hamont),
over zijn hoofd tuimelen:
ovər zin huəft tumələ (L286p Hamont)
|
hij kan over zijn hoofd tuimelen (buitelen), een tuimeling maken [ZND 08 (1925)] || Kopjeschieten: kopje-buitelen.
III-3-2
|
| 33987 |
kopnet |
kopnet:
kǫpnęt (L286p Hamont)
|
Vliegennet dat alleen over het hoofd van het paard wordt gehangen. [JG 1a, 1b; N 13, 83a]
I-10
|
| 21944 |
koppel |
koppel:
Een koppel duiven.
koͅpəl dūvə (L286p Hamont)
|
Koppel.
III-3-2
|
| 32684 |
koppelhaak, koppelketting |
trekhaak:
trękhǭk (L286p Hamont)
|
De in dit lemma verenigde termen betreffen het verbindingsstuk ( + evt. onderdelen) tussen het zwenghout van het trekdier en de kam of stelboog. Dat was meestal - en vooral bij de oude voetploeg - een korte ketting met een haak aan de uiteinden. Vaak echter bestond dit koppelstuk uit twee haken, twee ringen of een haak en een ring die onderling door een draaihaak verbonden waren, of kon volstaan worden met een haak, een open schakel of een ring zonder meer. Bij de latere ijzeren wentelploeg met voorkar kon het zwenghout rechtstreeks aan de haak van de stelboog worden vastgemaakt. Sommige opgaven benoemen dan ook de vaste haak die deel uitmaakt van de grindelstang ofwel de tot de breedteregeling behorende beweegbare haak. De bovengenoemde of een daarop gelijkende ketting werd - en enkele van de onderstaande termen wijzen daar al op - eveneens gebruikt om de eg met het zwenghout te verbinden. Men zie daarom ook het lemma Egketting ca. [JG 1b + 1e + 2c; JG 2b-4, 2c; N 11, 35; N 11 A, 95b + 99c]
I-1
|
| 33967 |
koppelteugel, koppelstang |
paardsteugel:
pęrstɛgǝl (L286p Hamont)
|
Verbinding tussen de bitten van de paarden van een tweespan, of teugel die het haam van het bijdehandse paard (het paard dat bestuurd wordt) met het bit van het vandehandse paard (het rechtse paard van een twee- of driespan) verbindt. [N 13, 36]
I-10
|