| 34131 |
ver uitspringende hielen |
sabelbenen:
sābǝlbɛi̯n (L330p Herten)
|
[N 3A, 144a; monogr.]
I-11
|
| 30446 |
verankeren |
verankeren:
vǝraŋkǝrǝ (L330p Herten)
|
Muren en balklagen met behulp van ankers met elkaar verbinden ten einde het uitwijken van de muren te voorkomen. [N 54, 122a]
II-9
|
| 30472 |
verdekken |
omleggen:
omleqǝ (L330p Herten)
|
De pannen definitief leggen. Zwiers II merkt op pag. 512 over het 'verdekken' op: ø̄Het goed en gelijk leggen der dakpannen op een beschoten dak, hetgeen pas geschiedt, nadat eerst het geheele dak ten ruwste gedekt is, ten einde het gebouw zoo vlug mogelijk waterdicht te maken. Bij het verdekken moet elke pan door klinken goed worden nagezien, of ze zonder bersten is en, waar noodig, iets afgehakt worden, wat bij Hollandsche pannen bijna altijd het geval is, ten einde ze goed sluitend te kunnen leggen.ø̄ [N 32, 47b]
II-9
|
| 30173 |
verdiept werk |
terugvoegwerk:
trø̜k˲vōxwęrk (L330p Herten)
|
Ten opzichte van de metselstenen dieper liggend voegwerk. [N 32, 34b; monogr; N 32, 29d.]
II-9
|
| 25362 |
verdoven |
verdoven:
vǝrdǫwvǝ (L330p Herten),
verduizeld houwen:
vǝrdȳsǝlt hǫwǝ (L330p Herten)
|
Het slachtvee verdoven alvorens het de keel door te snijden. Woordtypen als "schieten", "doodslaan", "houwen", "pin indrijven" geven aan hoe het verdoven in zijn werk gaat. [N 28, 6; N 28, 12b; monogr.]
II-1
|
| 34155 |
verdrogen |
verzijen:
(de koe) vǝrzii̯t (L330p Herten)
|
Minder melk gaan geven wegens drachtigheid. [N 3A, 72a]
I-11
|
| 32146 |
verdunde lijm |
magere lijm:
māgǝrǝ līm (L330p Herten),
verdunde lijm:
vǝrdøndjǝ līm (L330p Herten)
|
De met water verdunde lijmoplossing die op het grondhout wordt gestreken om de goede lijm bij het fineren niet te diep te laten intrekken. [N 54, 3]
II-12
|
| 28622 |
verenigen van zwermen |
bijeenslaan:
bi-jęjnšlǭn (L330p Herten)
|
Wanneer een afgezwermd of afgejaagd volk of een opzetter in de winter te zwak is geworden, wordt dit volk of die opzetter verenigd met andere volken. Ook moet men vaak volken verenigen, wil men op het einde van het bijenjaar zoveel mogelijk nieuwe volken hebben. Bij het verenigen van twee volken moeten zij dezelfde geur krijgen om afstoting en gevechten te vermijden. Hiervoor kan de imker gebruik maken van verschillende technieken. Hij kan de bijen besproeien of besprenkelen met een geurafscheidende vloeistof of met suikerwater, of de bijen beroken. Het urineren in kasten of korven om eenzelfde geur te krijgen is een verouderde methode. De informant van L 271 zegt dat oude imkers vroeger een voor- en nazwerm in een lege korf deden. Dan ging er een doek over. Vervolgens werd de korf beplast, waarna hij geschud werd. Ook Eeckhout (pag. 191) vermeldt dit gebruik voor één plaats (Geraardsbergen), maar zegt dat deze methode zo goed als uitgestorven is. [N 63, 95a, N 63, 95b; N 63, 95c; N 63, 97; monogr.]
II-6
|
| 30596 |
verf |
verf:
vęrǝf (L330p Herten)
|
Vloeibare substantie, gewoonlijk bestaande uit een poedervormige, kleurgevende stof en een bindmiddel. Verf wordt met behulp van een kwast, een roller of een spuit opgebracht, waarna zij in een harde laag opdroogt. [Wi 54; S 39; L A1, 82; N 67, 18a; monogr.]
II-9
|
| 30624 |
verf zeven |
verf zeven:
vęrǝf ˲zēvǝ (L330p Herten)
|
Verf door een zeef of doek laten lopen teneinde ongerechtigheden eruit te verwijderen. [N 67, 27c]
II-9
|