| 18946 |
slecht mens, slechte kerel |
schoft:
sjoeft (L292p Heythuysen)
|
iemand met een slecht karakter [schoef, schobbert, ontmens, galgenaas, slechterik, schoefel] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 25152 |
slecht weer, hondenweer |
hondsweer:
hongswaer (L292p Heythuysen),
hóṇjswéé.r (L292p Heythuysen),
ruw (weer):
ənə roewə (L292p Heythuysen),
slecht (weer):
sjlècht (L292p Heythuysen),
sjlècht wéé.r (L292p Heythuysen),
smerig (weer):
sjmae.rig wéé.r (L292p Heythuysen),
vettig weer:
véttig wéé.r (L292p Heythuysen)
|
ruw en regenachtig, gezegd van het weer [lobbig, schouw] [N 81 (1980)] || slecht weer [hondewaer] [N 07 (1961)] || slecht, gezegd van het weer [skeut, vut] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 19355 |
slechtgehumeurd (zijn) |
chagrijnig:
chagrijnig (L292p Heythuysen),
knorrig:
knorrig (L292p Heythuysen),
kommerlijk:
kummelijk (L292p Heythuysen),
neutelijk:
neutelik (L292p Heythuysen)
|
knorrig of boos zonder dat daar een geldige reden voor is [kummelijk, grimmig, gemelijk, gaperig] [N 85 (1981)] || slecht gehumeurd, een slecht humeur hebbend [druilig, miezig, dof, paf, chagrijnig] [N 85 (1981)] || uit zijn humeur, brommig, knorrig [miezerig] [N 85 (1981)] || uit zijn humeur, knorrig [gallig, gichtig, drollig, knorrig] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 17899 |
slepen |
slepen:
sleipen (L292p Heythuysen),
slęi̯pǝ (L292p Heythuysen)
|
De in dit lemma bijeengebrachte termen betreffen het bewerken van de akker met een sleep, om de grond gelijk te trekken, aardkluiten te verbrijzelen of fijn zaad in de grond te werken, alsmede het slepen van weiland, om mestplakken en molshopen te verbreiden en/of gestrooide mest over de grasmat uit te strijken. Hoe de hieronder voorkomende vormen ''eg'' + ''eg'' en ''eggen'' + ''eggen'' verstaan moeten worden, is aangegeven in de lemmata ''eg'' en ''eggen''. [JG 1a + 1b + 1c; N 11, 81 + 85; N 11A, 173c + 180; S 33; L 6, 66; div.; monogr.] || Slepen: iets zo voorttrekken dat het over of langs iets glijdt (slepen, staarten). [N 84 (1981)]
I-2, III-1-2
|
| 19374 |
sleutel |
sleutel:
sleūtel (L292p Heythuysen)
|
Een voorwerp dat dient om deuren die op slot zijn, te openen(sleutel, sleuter, smet) [N 79 (1979)]
III-2-1
|
| 24535 |
sleutelbloem |
koekenbloem:
-
kokebloom (L292p Heythuysen),
sleutelbloem:
-
släötelbloom (L292p Heythuysen)
|
sleutelbloem, gekweekt (Primula) [DC 24 (1953)] || sleutelbloem, wild [DC 24 (1953)]
III-4-3
|
| 22469 |
sliepuit |
w, sliepuit:
wae, sjlīē.p ōē.t! (L292p Heythuysen)
|
uitsliepen: inventarisatie uitdrukkingen; betekenis/uitspraak [N 07 (1961)]
III-3-2
|
| 18022 |
slijm |
slijm:
slijm (L292p Heythuysen)
|
Slijm: kleverige taaie stof, als afscheiding van de slijmvliezen (slijm, zwadder). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 25352 |
slijpstaal |
staal:
štǭl (L292p Heythuysen)
|
Een ± 40 cm lange stalen pin, voorzien van een handvat. Het oppervlak van de pin is soms wel, soms niet geruwd. Het staal wordt gebruikt om een mes of krabber op aan te zetten. Zie afb. 2. [N 28, 122; N 28, 123; monogr.]
II-1
|
| 25353 |
slijpsteen |
wetsteen:
wɛtstęjn (L292p Heythuysen)
|
Een steen waarmee men de messen en de krabber slijpt. Op de steen deponeert men van tevoren water, zand of olie. [N 28, 122; N 28, 123; monogr.]
II-1
|