| 33569 |
peulerwten |
peulen:
peule (Q039p Hoensbroek),
peultjes:
ideosyncr.
peultjes (Q039p Hoensbroek)
|
De peulerwt; soort van erwt waarbij de hele vrucht gegeten wordt, ook de schil (sluimerwt, hauw(ke), peul, suikererwt, blie-erwt). [N 82 (1981)]
I-7
|
| 20662 |
peulvruchten afhalen |
bonen ranken:
bōēëne renge (Q039p Hoensbroek),
erwten ranken:
erte renge (Q039p Hoensbroek)
|
erwten of bonen afhalen, van draden ontdoen [N Q (1966)]
III-2-3
|
| 20815 |
peulvruchten doppen |
bonen leuten:
bōēëne lēūëte (Q039p Hoensbroek),
erwten leuten:
erte lēūëte (Q039p Hoensbroek)
|
erwten of bonen doppen, ontpeulen [N Q (1966)]
III-2-3
|
| 25420 |
pezen |
pezen:
pēzǝ (Q039p Hoensbroek),
%%enkelvoud%%
pēs (Q039p Hoensbroek)
|
[N 28, 63; Veldeke 15, 22; monogr.]
II-1
|
| 25421 |
pezen blootleggen |
de haak door de pees steken:
dǝr hǭk dur dǝ pēs stęjkǝ (Q039p Hoensbroek),
inkerven:
enkɛrvǝn (Q039p Hoensbroek)
|
Men maakt een snede achter de achillespees, waardoor deze bloot komt te liggen. Door het door de snede ontstane gat steekt men meestal een balkje, vaak voorzien van inkepingen. waarin dan de pezen worden geschoven, zodat deze niet weg kunnen schuiven. Zo wordt voorkomen dat het dier "dichtklapt". [N 28, 62; monogr.]
II-1
|
| 21734 |
pezerik |
pezerik:
pizǝrek (Q039p Hoensbroek),
piǝzǝrek (Q039p Hoensbroek)
|
De uitgesneden roede of zaadstreng van een mannelijk varken na het slachten. Veelal gebruikt men deze zaadstreng om er de zaag of schaaf mee in te smeren. Ook werkschoenen vet men ermee in. ''s Winters wordt hij als voer aan de vogels, vooral de mezen, gegeven, soms ook met de bedoeling om de vogels te vangen. [N 28, 71; N 28, 72; monogr.]
II-1
|
| 18806 |
piekeren |
prakkiseren:
prakkezere (Q039p Hoensbroek)
|
over zijn zorgen nadenken [mijmeren, dolleren, prakkezeren, praktiseren, dubben, dromen] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 24224 |
piepen |
piepen:
pieëpe (Q039p Hoensbroek),
pīpǝ (Q039p Hoensbroek)
|
een zacht piepend geluid geven, gezegd van vogels (sjirpen, tjilpen, tjerpen) [N 83 (1981)] || Geluid voortbrengen, gezegd van een jonge kip. [N 19, 48; monogr.]
I-12, III-4-1
|
| 22424 |
pijl |
pijl:
pijl (Q039p Hoensbroek)
|
De dunne lichte staaf van hout met een scherpe punt die met een boog naar een doel wordt afgeschoten [pijl, bout, teit, straal, schicht]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 30118 |
pijl van een boog |
pijl:
pęjl (Q039p Hoensbroek)
|
De hoogte van een gemetselde boog, gemeten tussen de denkbeeldige lijn van de spanning en de kruin. Meestal neemt men voor de pijl 1/5 tot 1/10 gedeelte van de overspanning. Het bepalen van de hoogte van de pijl noemde men in Q 121: 'sprong geven' ('šproŋk jęǝvǝ'). [N 32, 17d; monogr.]
II-9
|