| 22310 |
proppenschieter |
proppenschieter:
proppesjeeter (Q039p Hoensbroek, ...
Q039p Hoensbroek)
|
Klakkebus (speelgoed gemaakt van vlierehout om proppen mee weg te schieten) [knaptoet, kraaktuut, proppesjeeter, klambös]. [N 06 (1960)]
III-3-2
|
| 20456 |
prostituée |
hoer:
hoer (Q039p Hoensbroek)
|
prostituée, publieke vrouw [hoer, lichtvink, deerne, blaar] [N 86 (1981)]
III-2-2
|
| 18403 |
pruik |
pruik:
pruuk (Q039p Hoensbroek)
|
kunstmatig vervaardigde haarbedekking, valse haardos [kalot, pruik] [N 86 (1981)]
III-1-3
|
| 18985 |
pruilmond |
pruilmond:
pruilmond (Q039p Hoensbroek)
|
een mond die men trekt als men pruilt [zie vr.199] [pruilmond, troesmond] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 20568 |
pruimen |
pruimen:
proeme (Q039p Hoensbroek)
|
pruimen; Hoe noemt U: Tabak kauwen (pruimen, sikken, sjikken) [N 80 (1980)]
III-2-3
|
| 18926 |
prutsen |
prutsen:
prutze (Q039p Hoensbroek),
slecht werk doen:
slech werk doon (Q039p Hoensbroek)
|
ondegelijk of onvoldoende werk verrichten of ondegelijk aan iets werken [prutsen, fanneken, vrellen, prutten, dooieren, merelen, kloten, klooien, teutelen, zeuren, soeliën, hannesen, treuzelen, teuten, semmelen] [N 85 (1981)] || slecht, slordig werk leveren door onvoldoende kennis [broddelen, brodden, modderen, troddelen, figgelen, knoefelen, foefelen, krabben, fikkelen] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 18908 |
prutser |
onhandig:
eemand is ônhendig (Q039p Hoensbroek)
|
iemand die onhandig is [kavveleuter, boerenklos, klos] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 18930 |
prutswerk |
gepruts:
gepruts (Q039p Hoensbroek),
prutswerk:
prutswerk (Q039p Hoensbroek)
|
slordig, slecht werk [geprös, kloterij, gekwansel, troddel] [N 85 (1981)] || werk dat ondeugdelijk of ondegelijk is [getotter, prutswerk, kleuterwerk, kutselwerk] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 20578 |
pruttelen |
lurken:
lôrke (Q039p Hoensbroek)
|
Hoe noemt U: Snurkende geluiden maken, gezegd van een pijp (smierken, lurken) [N 80 (1980)]
III-2-3
|
| 20311 |
puber |
bakvis:
bakvis (Q039p Hoensbroek),
jongere:
inne jòngere (Q039p Hoensbroek)
|
iemand van jeugdige leeftijd (jongere) [N 102 (1998)] || puber; iemand tussen 15 en 18 jaar, in de levensperiode waarin de geslachtsrijpheid optreedt en zichzelf ontwikkelt, tevens periode van geestelijke rijping [puber, aankomeling] [N 86 (1981)]
III-2-2
|