| 31586 |
middennaafbanden |
dombanden:
dumbɛ̄n (P188p Hoepertingen)
|
De ijzeren banden om het brede gedeelte van de naaf, aan weerszijden van de spaken. Zie ook afb. 214 en de lemmata ɛmuilbandɛ en ɛachternaafbandɛ.' [N G, 43e; N 17, 60; JG 1a; JG 1b; L 39, 22 add.; monogr.; div.]
II-11
|
| 23358 |
middenpad |
middengang:
middegank (P188p Hoepertingen, ...
P188p Hoepertingen)
|
De hoofdgang, de middengang van de kerk [middenpad?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 17690 |
middenrif |
middenrif:
midderif (P188p Hoepertingen)
|
Middenrif: spierachtig vlies tussen borst- en buikholte (rand, middenrif, middelrif, middelvlies). [N 106 (2001)]
III-1-1
|
| 23353 |
middenschip |
middenbeuk:
middebeuk (P188p Hoepertingen, ...
P188p Hoepertingen)
|
De hoofdruimte, de grote middelruimte van een kerkgebouw [schip, langschip, middenschip, middelsjeep?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 24352 |
mier |
moeremet:
moeremet (P188p Hoepertingen),
murəmɛt (P188p Hoepertingen),
ook in ZND 08, 152a
murəmɛt (P188p Hoepertingen)
|
mier [ZND 01 (1922)] || mier [zeikdemp(el), -lem, -meik, -diem, -worm, -mier, moer-, muurzeiker, aomzeiksel, aomezeik] [N 26 (1964)] || mier. De algemene benaming? [N102 (1998)]
III-4-2
|
| 24423 |
mierenei |
ei van een muremet:
eə van n murəmɛt (P188p Hoepertingen)
|
mierenei [zeekmoejerseike] [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 24424 |
mierenhoop |
moeremettennest:
murəmɛtəneəs (P188p Hoepertingen)
|
mierennest [zeekmoejersnest] [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 33094 |
mijt afdekken |
dekken:
dękǝ (P188p Hoepertingen)
|
De korenmijt van een dak voorzien. Zie de toelichting bij het lemma ''buitenstaande korenmijt'' (5.1.18). Bij besteken merkt Goossens in zijn materiaal op: "meer speciaal de grote band om de kop". [N 15, 45a; JG 1a, 1b, 2c; monogr.]
I-4
|
| 22468 |
mik |
vatsje:
[sic]; [Met tekening].
vatsjen (P188p Hoepertingen)
|
een stokje dat aan één kant in twee einden uitloopt om vogelnestjes uit holle boomstammen te halen [fruiteltje, fretsel, mik] [N 112 (2006)]
III-3-2
|
| 21745 |
mikken |
mikken:
mikke (P188p Hoepertingen),
mikə (P188p Hoepertingen),
ogen:
öygə (P188p Hoepertingen)
|
lonken (mikken) [RND] || Op iemand mikken (om met een boog of geweer te schieten). [ZND 38 (1942)]
III-3-2
|