| 21442 |
vleien |
smelen:
smele (L321a Ittervoort)
|
vragen op een vleiende toon [afkuiten] [N 85 (1981)]
III-3-1
|
| 19127 |
vleier |
kontenkruiper:
kontjekroeper (L321a Ittervoort),
vleier:
vleier (L321a Ittervoort)
|
een persoon die graag vleit [zie vraag 365] [bloksleep, bloksleper, fleerbaard, kontekruiper, mouwveger] [N 85 (1981)] || iemand dingen zeggen die hem aanstaan en aangenaam zijn, maar die overdreven en onwaar zijn, om bij hem in een goed boekje te komen staan [mouwvegen, mouwstrijken, afluizen, fletsen, lemmen, loeflokken, vleien, bakkeleien, flodderen] [N 85 (1981)]
III-3-1
|
| 22154 |
vleugel |
vleugel:
vleugels (L321a Ittervoort)
|
vleugel: elk der beide lichaamsdelen van vogels die hun tot vliegen dienen (wiek, zwing, vlerk, vleugel) [N 83 (1981)]
III-4-1
|
| 33141 |
vleugels in de wanmolen |
vleugels:
vlø̄gǝls (L321a Ittervoort)
|
De schuingeplaatste plankjes die op een as zijn gemonteerd die wordt aangedreven, waardoor er een windstroom ontstaat, in de wanmolen. [N 14, 45b; JG 1a, 1b, 2c; monogr.]
I-4
|
| 24391 |
vliegen, weven van een vlieg |
zoempen:
zompen (L321a Ittervoort)
|
Hoe noemt u draaiende bewegingen maken om iemands hoofd, gezegd van een vlieg of mug (weven) [N 83 (1981)]
III-4-2
|
| 24444 |
vliegend ongedierte |
gevogelte:
(? - moelijk leesbaar)
geveugeldje (L321a Ittervoort)
|
vliegend gedierte [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 22375 |
vlieger |
vlieger:
vleger (L321a Ittervoort)
|
Het speelgoed bestaande uit een licht gestel, met papier bespannen, dat aan een lang touw in de lucht opgelaten wordt [vlieger, boog, draak, beugel, vliegaard, vliegerd]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 21192 |
vliegtuig |
vliegmachine:
vleegmesjien (L321a Ittervoort)
|
het toestel waarmee men kan vliegen [vliegtuig, vliegmachine, vlieger] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 21193 |
vliegveld |
vliegveld:
vleegveldj (L321a Ittervoort)
|
het grote, effen terrein met verharde banen van waaraf vliegtuigen kunnen opstijgen en waar zij weer kunnen landen [vliegveld, vliegplein] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 26758 |
vlik |
vlik:
(mv.)
vlekǝ (L321a Ittervoort)
|
Een dun afgestoken stukje veen of heigrond of een zode van buntgras met losse turf vermengd. Vergelijk het lemma ''heiturf''. [N 27, 39h; I, 37]
II-4
|