| 17619 |
onderlip |
onderlip:
onderlép (Q255p Kelmis)
|
onderlip [N 10b (1961)]
III-1-1
|
| 27435 |
ondersteunen van mijngangen |
bouwen:
bowǝ (Q255p Kelmis),
uitbouwen:
ūtbowǝ (Q255p Kelmis),
verbouwen:
vǝrbowǝ (Q255p Kelmis)
|
De mijngangen, schachten, hulpschachten e.d. met ondersteuningen stutten. [monogr.]
II-4
|
| 27388 |
ondersteuning in de schacht |
bouw:
bōw (Q255p Kelmis)
|
Ondersteuning bestaande uit vier balken. De afstand tussen de balken varieerde al naar gelang de hardheid van het gesteente. [monogr.]
II-4
|
| 27498 |
ongevallenkas |
unfallskas:
unvalskas (Q255p Kelmis)
|
Fonds waaruit de mijnwerker na een ongeval een uitkering kreeg. [monogr.]
II-4
|
| 27493 |
ongunstig bekend staand cafÉ |
pinake:
pinak (Q255p Kelmis)
|
Kleine en ongezellige kroeg waar men alleen kwam om te "zuipen". [monogr.]
II-4
|
| 22316 |
onnozele-kinderendag |
onnozele-kinderen:
oneuwzele kénger (Q255p Kelmis)
|
Onnozole kinderen [allerkindere]. [N 06 (1960)]
III-3-2
|
| 27267 |
ontslaan |
vortjagen:
vutjāgǝ (Q255p Kelmis)
|
[monogr.]
II-4
|
| 27268 |
ontslag aanzeggen of geven |
een de püs geven:
eŋǝ dǝr pys jē̜vǝ (Q255p Kelmis),
een naar de duivel jagen:
eŋǝ no dǝr dȳvǝl jāgǝ (Q255p Kelmis),
een zum duivel jagen:
eŋǝ tsom dø̜jvǝl jāgǝ (Q255p Kelmis),
kundigen:
køndǝjǝ (Q255p Kelmis)
|
De opzichter kon, wanneer de arbeider het te bont maakte, ontslag aanzeggen. Zie ook de semantische toelichting bij het lemma ''ontslagen worden''. [monogr.]
II-4
|
| 27271 |
ontslag nemen |
zich in gen veertien dagen zetten:
zex ējǝn vętiǝ dāx zetǝ (Q255p Kelmis),
zich in gen zes dagen zetten:
zex ējǝn zes dāx zetǝ (Q255p Kelmis)
|
Wanneer men zelf ontslag nam, moest men ook een ontslagtermijn van zes of veertien dagen in acht nemen. [monogr.]
II-4
|
| 27269 |
ontslagen worden |
de püs krijgen:
dǝr pys krī-jǝ (Q255p Kelmis),
gekundigd worden:
(men zegt) ex ben jǝkøndǝxt woǝdǝ (Q255p Kelmis)
|
De Püs is een strozak in het bed of een armoedig bed (z. Rheinisches Wrtb, dl. VI, pag. 1227). Het woord werd in deze uitdrukking overdrachtelijk gebruikt. [monogr.]
II-4
|