| 26147 |
muilband |
naafband:
nāf˱bã.njtjš (L369p Kinrooi)
|
Brede, ijzeren band om het uiteinde van de naaf die voorkomt dat er aarde en modder op het aseinde terechtkomt. De muilband heeft soms een rechthoekig uitgekapte opening die afgedekt wordt met een klepje. Door de opening kan men de luns uit de as trekken zodat het wiel van de as kan worden verwijderd, bijvoorbeeld wanneer de as gesmeerd moet worden. Zie ook afb. 214. [N G, 43c; N 17, 60a; JG 1a; JG 1b; Vld.; div.]
II-11
|
| 33066 |
muilband, bovenste band van de schoof |
bovenste band:
bōvǝnstǝ [band] (L369p Kinrooi)
|
Zie de toelichting bij het lemma ''garveband'' (4.6.9). Zie voor de fonetische documentatie van het woord(deel) band het lemma ''garveband'' (4.6.9). [N 15, 22b; monogr.; add. uit JG 1b]
I-4
|
| 34223 |
muilkorf voor kalveren |
kalvermandje:
kǭvǝrmɛnjtjǝ (L369p Kinrooi)
|
De muilkorf voor kalveren die geen hooi mogen vreten. [N 3A, 14e]
I-11
|
| 17663 |
muis van de hand |
muis:
mūs (L369p Kinrooi)
|
muis van de hand (het onderste, vlezige deel van de duim) [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 21642 |
muntgeld |
klatergeld:
klotergeldj (L369p Kinrooi),
ps. omgespeld volgens Frings.
klōtərgeͅltʔ (L369p Kinrooi),
los geld:
ps. invuller heeft hierbij geen fonetische notering gegeven.
losgeld (L369p Kinrooi)
|
Inventarisatie uitdrukkingen voor: muntgeld, klinkend geld in het algemeen [geen bankbiljetten dus] [speeses?] [N 21 (1963)]
III-3-1
|
| 34392 |
muntig schaap |
kween:
kwīǝn (L369p Kinrooi)
|
Schaap dat eenmaal gelamd heeft en dan onvruchtbaar blijft. [N 19, 66]
I-12
|
| 34069 |
muntige koe |
lege koe:
lēx [koe] (L369p Kinrooi)
|
Koe die men een tijdlang vrij wil houden en daarom niet laat dekken als ze tochtig is. Zie voor de fonetische documentatie van (koe) het lemma ''koe'' (3.3.1). [N 3A, 28]
I-11
|
| 18418 |
muts: algemeen |
muts:
møts (L369p Kinrooi),
pats:
patš (L369p Kinrooi)
|
pet, muts, klak [RND]
III-1-3
|
| 33627 |
mutsaard, houtmijt |
krikkenberm:
krikkeberm (L369p Kinrooi)
|
houtmijt, stapel takkebossen [N 05A (1964)]
I-7
|
| 30091 |
muur |
muur:
mōr (L369p Kinrooi)
|
Uit diverse materialen, bijvoorbeeld baksteen of beton, opgetrokken bouwwerk ter afscheiding of ter ondersteuning. In dit en de volgende lemmata wordt onder een 'muur' vooral een uit bakstenen samengestelde afscheiding verstaan. Het woord 'wand' wordt in het onderzoeksgebied meestal gebruikt voor een uit verticale en horizontale balken samengestelde muur die vervolgens met vlechtwerk of metselwerk wordt opgevuld. Zie ook de paragraaf over het vak- en vlechtwerk. Worden in een gebouw een of meer kelders aangebracht, dan worden de muren die de kelder omsluiten geheel van harde metselsteen en waterdichte mortel opgetrokken. Een muur die boven de grond wordt opgemetseld, noemt men een 'opgaande muur'. Bij de muren van gebouwen onderscheidt men buiten- en binnenmuren en de voor-, zij- en achtergevel, de muren die respectievelijk de voorzijde, de zijkant en de achterzijde van het bouwwerk vormen. [N 31, 32a; S 25; L 1 a-m; L 6, 41b; L 12, 5; monogr.; Vld]
II-9
|