e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... plaats=Klimmen

Overzicht

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
verhuizen bageren: bij boerenbedrijf  baggeere (Klimmen), grote verhuizing van boerenbedrijf incl. vee en landbouwmachines  bagére (Klimmen), uittrekken: ūttreͅkə (Klimmen), verhuizen: verhoeze (Klimmen), vərhūzə (Klimmen), overige  verhūūze (Klimmen) Van woning veranderen (verhuizen, overhuizen, overtrekken) [N 79 (1979)] || verhuizen III-2-1
vering veer: vɛ̄r (Klimmen), (mv)  vērǝ (Klimmen), vɛ̄rǝ (Klimmen), vering: vɛ̄reŋ (Klimmen) Vering van het rijtuig. Onder A. bevinden zich de algemene benamingen voor de vering, onder B, C en D de specifieke soorten. De enkele veer (B) bestaat uit een hoofdblad , waarop door middel van een in het midden aangebrachte veerbout twee of meer, telkens kortere steunbladen zijn vastgeklemd. De dubbele veer (C), die meer gebruikt wordt, daarentegen bestaat uit twee hoofdbladen. De spiraalveer tenslotte (D) is een spiraalvormig opgewonden draad van staal of een ander veerkrachtig materiaal. [N 101, 16, monogr] I-13
verjaardag verjaardag: verjoardaag (Klimmen) verjaardag [SGV (1914)] III-3-2
verkeerd liggen in een wrong liggen: in een wrong liggen (Klimmen), verkeerd liggen: verkeerd liggen (Klimmen) Verkeerd liggen in de baarmoeder door een slag in de baarmoederhals, gezegd van het kalf. [N 3A, 49] I-11
verkeerd ronddelen add. verbruien: z. verbrüjje (Klimmen), verkaarten: z. verkaarte (Klimmen), zich verkaarte (Klimmen) De kaart vergooien. || De kaart verwerpen bij het kaartspel. III-3-2
verkeren vrijen: vrieje (Klimmen, ... ) verkering hebben [verkeren, vrijen, meteen lopen] [N 87 (1981)] || vrijen [SGV (1914)] III-3-1
verkering verkering: verkieëring (Klimmen) verkering; regelmatige omgang met een persoon van het andere geslacht [sjans, verkeer, aanspraak] [N 87 (1981)] III-2-2
verkering hebben vrijen: vrieje (Klimmen, ... ), vrii̯ə (Klimmen) verkering hebben [verkeren, vrijen, meteen lopen] [N 87 (1981)] || vrijen [DC 38 (1964)], [DC 73 (1998)], [SGV (1914)] III-2-2
verkillen killen: kelle (Klimmen) Ongevoelig worden van kou, gezegd van ledematen (killen). [N 84 (1981)] III-1-2
verklaren verklaren: verkloare (Klimmen) verklaren [SGV (1914)] III-3-1