e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... plaats=Koersel

Overzicht

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
vuist vuist: vøͅst (Koersel), tweeklank nauwelijks hoorbaar  vø͂ͅyst (Koersel) vuist [N 10 (1961)] III-1-1
vuistslag op de rug bonk: bonk (Koersel), domp: domp (Koersel), doempen geven  doemp (Koersel), mots: mots (Koersel, ... ) Een slag met de vuist op de rug (bij sommige kinderspelen). [ZND 33 (1940)] || Een slag met de vuist op iemands rug [druts, does, dof]. [N 88 (1982)] III-3-2
waaienx waaien: weͅən (Koersel) waaien [ZND 13 (1925)] III-4-4
wachten op de geloste duiven loeren: duiven loeren (Koersel) Hoe zegt men: wachten op de geloste duiven? [N 93 (1983)] III-3-2
waden baden: bōͅjə (Koersel, ... ) waden: door het water baden [waoje, baoje, baaje] [N 10 (1961)] III-1-2
wafel wafel: Syst. Frings  wøfəl (Koersel) Wafel [N 16 (1962)] III-2-3
wagen wagel: wā.gǝl (Koersel) Algemene benaming voor een voertuig op vier wielen met een dissel, waarmee men over het algemeen grote lasten vervoerde. Soms werd de wagen ook voor personenvervoer gebruikt. Meestal werden er twee of vier paarden voor gespannen. In de jaren na de tweede wereldoorlog werden de houten wielen geleidelijk aan vervangen door exemplaren met luchtbanden. Wagens komen over het algemeen minder vaak voor dan karren. In Haspengouw neemt de frequentie van de wagen als landbouwvoertuig af van zuid naar noord. Dit heeft te maken met het feit dat in de streek waar de landbouwgrond zwaarder is, de wagen meer in gebruik is. In de Kempen en de Maasvallei komt de wagen niet voor als landbouwvoertuig, maar kent men ze wel als bijvoorbeeld voertuig van de brouwer. In de streken waar de wagens pas in het midden van deze eeuw opgang maakten, kende men ze slechts met luchtbanden. [N 17, 4; N G, 51; JG 1a; JG 1b; JG 1d; Wi 4; L 27, 65; monogr.] I-13
waggelen strompelen: strømpəln (Koersel), strømpələ (Koersel) lopen: onvast, wankelend lopen [stroemele, striemele, strampele] [N 10 (1961)] III-1-2
wan wan: wa.nt (Koersel), wan (Koersel) De platte, aan één zijde iets uitgeholde, doorgaans van stro gevlochten korf met twee oren die men gebruikte voor het wannen met natuurlijke wind. Zie afbeelding 13. [N 14, 38a; JG 1a, 1b, 2c; R 3, 64; monogr.; add. uit N 14, 37] I-4
wandluis wandluis: fon. var. van "wandluis"niet overgenomen  wandluis (Koersel) wandluis [ZND 34 (1940)] III-4-2