| 24461 |
wild konijn (enkelv.) |
wilde konijn (id.):
wilje knīēn (L377p Maasbracht)
|
wild konijn (enkelv.) [DC 55 (1980)]
III-4-2
|
| 24462 |
wild konijn (meerv.) |
konijn (kort/stoott.):
kniĕn (L377p Maasbracht)
|
wild konijn (meerv.) [DC 55 (1980)]
III-4-2
|
| 24277 |
wilde eend |
eend:
aenj (L377p Maasbracht),
wilde eend:
wilj è-nj (L377p Maasbracht)
|
eend, wilde — || eend: wilde eend (58 overal bekend; groene kop en nek; bruine borst [N 09 (1961)]
III-4-1
|
| 24278 |
wilde gans |
gans:
gans (L377p Maasbracht),
wilde gans:
eén wilj goas (L377p Maasbracht)
|
gans: grauwe gans (± 80 net een tamme gans zonder wit; oranje bek; roep gelijk tamme gans [N 09 (1961)] || wilde [v] [een ~ gans] [SGV (1914)]
III-4-1
|
| 17576 |
wilde hoofdharen |
wild haar:
wilj haor (L377p Maasbracht)
|
hoofdharen, wilde ~ [vliechhaar] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 34194 |
wilde zucht |
vervlaag:
vǝrvlǭx (L377p Maasbracht)
|
Een zeer sterke zwelling van de uier en omgeving in de laatste tijd van de dracht. Deze wordt veroorzaakt door abnormaal grote hoeveelheden vocht in het onderhuidse bindweefsel van de uier, maar ook van de schaamstreek en soms van de buikstreek tot aan de voorbenen. Zie ook het lemma ''wilde zuch'' in wbd I.3, blz. 463. [N 52, 3; A 48A, 7]
I-11
|
| 32859 |
wilde zuring |
zuurmoes:
zūrmōs (L377p Maasbracht)
|
Wilde zuring of veldzuring, een algemeen voorkomende plant met rood uitziende stelen en een losse aarachtige bloemtop die in de weiden en langs de sloten groeit: Rumex acetosa (tot 50 cm hoog) of Rumex acetosella (25 cm hoog). Botanici onderscheiden vele variëteiten, die ongetwijfeld tussen de onderstaande namen zijn terug te vinden. Naamsverwarring met de klaverzuring (Oxalis acetosella), die van een andere familie is dan de veldzuring, slechts 10 cm hoog en met drietallige blaadjes gelijkend op de gewone klaver, is zeker niet uit te sluiten. De meest voorkomende volksnamen voor deze plant bevatten het element klaver-; daarom zijn deze apart geplaatst (groep B). Onder C staan nog enkele volksnamen die doorgaans andere planten aanduiden, zoals hazebrood (voor Luzula, veldbies), hondsribbe (voor Plantago lanceolata, smalle weegbree) en suikerij (voor Taraxacum, paardebloem); zie ook de toelichting bij het lemma ''oude grassoorten''. Wel moet onderscheid gemaakt worden tussen de hier behandelde wilde zuring die als onkruid wordt beschouwd en die de koeien niet eten (en dus moet worden bestreden) en de tamme zuring die als groente wordt gekweekt. De Limburgse volksnamen voor deze laatste plant komen ter sprake in de afleveringen over het Boerenhuis bij de moestuin. Zie afbeelding 1.' [N 14, 84a; JG 1b, 2c; L 34, 57; monogr.]
I-3
|
| 24557 |
wilg (alg.) |
wijde:
-
wieje (L377p Maasbracht),
wijdenboom:
ein wieje boum (L377p Maasbracht)
|
wilg [N 38 (1971)] || wilg (Salix) [DC 28 (1956)]
III-4-3
|
| 24628 |
wilgensoorten |
roodwijde:
hout is rood als het nat is
roadwië (L377p Maasbracht),
schietwijde:
-
sjeetwiëë (L377p Maasbracht),
schietwilg:
-
sjeetwiljê (L377p Maasbracht),
waterwijde:
-
waterwieë (L377p Maasbracht)
|
wilg (Salix) [DC 28 (1956)] || wilgensoorten [DC 28 (1956)]
III-4-3
|
| 19074 |
willen |
willen:
wille (L377p Maasbracht, ...
L377p Maasbracht)
|
willen [SGV (1914)] || willen (geen context) [DC 38 (1964)]
III-1-4
|