| 17621 |
gehemelte |
gehemelte:
gehemelte (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik)
|
het gehemelte van de mond [ZND 35 (1941)]
III-1-1
|
| 21317 |
gehucht |
gehucht:
ge-ucht (L372p Maaseik),
gehucht (L372p Maaseik),
gəyX (L372p Maaseik)
|
gehucht [ZND 01 (1922)], [ZND 23 (1937)]
III-3-1
|
| 17960 |
gehurkt zitten |
op zijn enken zitten:
op zen enke zette (L372p Maaseik),
op zijn hukken zitten:
op sən høəkə zetə (L372p Maaseik)
|
hurken [ZND 01 (1922)] || hurken, op zijn ~ zitten [op de huuke, op znen huik, op zn huiketjes zitte] [N 10 (1961)]
III-1-2
|
| 20461 |
geil, wellustig |
heet:
heit (L372p Maaseik),
scherp:
sjerp (L372p Maaseik)
|
geil, wellustig [N 10C (zj)]
III-2-2
|
| 27539 |
geit |
geit:
gęi̯.t (L372p Maaseik),
gęi̯t (L372p Maaseik),
geitsje:
gęi̯tskǝ (L372p Maaseik)
|
Geit in het algemeen. Ten aanzien van germ merken enkele informanten (L 292 (Heythuysen), Q 99 (Meerssen), 111* (Ransdaal)) op dat hiermee een vrouwelijke geit wordt bedoeld. Zie afbeelding 7. [N 77, 74; L 14, 32; A 9, 20; JG 1a, 1b; Wi 7; NE I, 16; AGV, m3; Gwn 5, 13; Vld.; monogr.; S, Q 105 add.; S 10, add.]
I-12
|
| 20671 |
geitenmelksepap |
geitenmelksepap:
Syst. Frings
gɛ̄i̯tɛmeͅlksəpap (L372p Maaseik),
pap van geitenmelk:
pap van geͅi̯təmeͅlək (L372p Maaseik)
|
Pap van geitemelk (mienekespap?) [N 16 (1962)]
III-2-3
|
| 33401 |
geitestal |
geitestal:
gęi̯te[stal] (L372p Maaseik)
|
De ruimte in de stal waar de geiten zich bevinden. Zie voor de fonetische documentatie van het woorddeel (stal) het lemma "stal" (2.1.2). [L 38, 29; A 10, 9g; monogr.]
I-6
|
| 21318 |
gejoel |
laweit:
lawijt (L372p Maaseik)
|
gejoel [ZND 01 (1922)]
III-3-1
|
| 19265 |
gek |
dwaas:
dwaas (onzinnig) (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik)
|
dwaas". Uitspraak + betekenis [ZND 33 (1940)]
III-1-4
|
| 24483 |
geknotte wilg |
soets:
soats (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik),
suits (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik),
stam:
stam (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik),
stronk:
stronk (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik)
|
knotwilg [ZND 36 (1941)] || knotwilg (de boom, vooral een wilg, waarvan de takken afgehakt werden en waarop dan dunne twijgen uitschieten. Ze staan vooral langs sloten) [ZND 36 (1941)]
III-4-3
|