| 18272 |
schoen: algemeen |
schoen:
šōn (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik)
|
een schoen [ZND 06 (1924)] || schoen [skoewn, schoe, sjoe, schoon, sjoon] [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 18369 |
schoen: spotnamen |
scheepje:
šipkəs (L372p Maaseik)
|
schoen: spotbenamingen [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 18466 |
schoenborstel |
wiksborstel:
weks˂byrstəl (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik),
om schoenen te poetsen
weksbyrstəl (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik)
|
borstel; inventarisatie benamingen; betekenis/uitspraak [N 20 (zj)]
III-1-3, III-2-1
|
| 18347 |
schoenlepel |
schoenstrekker:
šōn(s)trēͅkər (L372p Maaseik),
schoentrekker:
sjoontrèkker (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik)
|
schoenlepel [schoontrekker] [N 24 (1964)] || Schoenlepel, laarzenknecht. Hulpmiddel, uitgehold naar de vorm van de hiel, waarlangs deze gemakkelijk in de schoen glijdt, schoenhoorn [N 114 (2002)]
III-1-3
|
| 30812 |
schoenmaker |
schoenmaker:
sxōnmę̄kǝr (L372p Maaseik)
|
In dit lemma zijn zowel de benamingen verwerkt voor "de persoon die schoeisel vervaardigt" als voor "de persoon die schoeisel repareert". [N 60, 216a; N 60, 231a; Wi 2; N 60, 75; monogr.]
II-10
|
| 18394 |
schoensmeer |
wiks:
wieks (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik)
|
schoensmeer (blink) [ZND 01 (1922)], [ZND 01 (1922)]
III-1-3, III-2-1
|
| 18185 |
schoenveter |
nestel:
nistəl (L372p Maaseik)
|
schoenveter [rijgsnoer, (rij)reem, sjoonsreim, riereem, riesjtartel, nistel, rienastel, raajnagel, rijnassel, rijgnestel, rijgenast] [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 26405 |
schoepen van het onderslagrad |
schoffelen:
šofǝlǝ (L372p Maaseik)
|
Uit hout of ijzer vervaardigde schepborden die op de velg van het rad van onderslagmolens zijn bevestigd. Zie ook afb. 10 en 70. [Vds 22; Jan 69; Coe 63; Grof 87; A 43, 5]
II-3
|
| 19919 |
schoffel |
moorschoffel:
mōršofǝl (L372p Maaseik),
schoffel:
šofǝl (L372p Maaseik)
|
Gereedschap om onkruid af te snijden en om de grond los te maken. Het bestaat uit een soort mes dat met behulp van een lange steel door de grond geschoven wordt. [N 18, 18a en 48; JG 1a, 1b; A 47, 11a; monogr.; add. uit N 15, 6; N 18, 4 en 50; GV, K7]
I-5
|
| 33302 |
schoffelen, wieden met de schoffel |
schoffelen:
šofǝlǝ(n) (L372p Maaseik),
šǫfǝlǝ (L372p Maaseik)
|
Met een schoffel de bovengrond tussen de plant(rijen) van een gewas zodanig bewerken dat de korstige bovenlaag verkruimeld en het onkruid afgestoken wordt. Het woord schoffelen kan niet alleen in absolute zin gebruikt worden, maar laat zich ook verbinden met een object. Dat kan de te bewerken grond zijn (akker, tuin, enz.) maar ook het te verzorgen gewas dat op die grond staat (bijv. de bieten), en ook het onkruid. [N 15, 6; JG 1a, 1b; monogr.; add. uit A 47, 11a]
I-5
|