| 19471 |
bedsprei |
sprei:
sprē (Q089p Martenslinde),
spreͅ (Q089p Martenslinde)
|
Een bedsprei met franjes [ZND 23 (1937)]
III-2-1
|
| 22837 |
beeld |
beeld:
bēlt (Q089p Martenslinde)
|
Beeld. [ZND 01 (1922)]
III-3-2
|
| 22731 |
beeldje |
beeldje:
klein beeld
bēltšə (Q089p Martenslinde)
|
Beeldje. [ZND 01 (1922)]
III-3-2
|
| 33660 |
beemd |
beemd:
bamp (Q089p Martenslinde),
bɛm (Q089p Martenslinde)
|
Het begrip beemd is, getuige ook de bronnenopgave bij dit lemma, vaak afgevraagd. Op grond van de informatie die de informanten bij hun antwoord gaven, springen er twee betekenissen uit van beemd. De eerste is ø̄lager gelegen, vochtig weilandø̄ en de tweede is ø̄hooiweide of hooilandø̄. Een aantal informanten vermeldt erbij dat beemd weiland is aan de Maas of aan een beek. Enkele andere bijvoegingen zijn: ø̄slechte wei met veel onkruidø̄, ø̄grasland zonder omheiningø̄, ø̄weiland met enkele bomenø̄, ø̄stuk zure grondø̄. De lage ligging wordt nogal eens als een slechte eigenschap, als minderwaardig, gewaardeerd. Sommige informanten geven aan dat een beemd iets anders is dan een broek. Mede door de diverse bijvoegingen bij de antwoorden zijn de beemd-opgaven daarom niet verwerkt in lemma 1.3.2 ɛlaaggelegen weidegrondɛ, waarin de broek-opgaven domineren. Binnen de woordtypen beemd en band/bend is niet altijd met zekerheid te zeggen of ze enkel- of meervoud zijn. Waar dit met zekerheid te zeggen is, is dit aangegeven.' [N 14, 53; N 14, 52; N 14, 50a; N 14, 50b; N 6, 33b; N P, 5; JG 1a, 1b, 1c; L 19b, 2aI; L 1a-m; L 4, 40; A 10, 4; S 2, 5, 43; Wi 6; RND 20; Vld.; monogr.]
I-8
|
| 17771 |
been |
been:
be:n (Q089p Martenslinde),
bēn (Q089p Martenslinde)
|
been [ZND 01 (1922)], [ZND 21 (1936)]
III-1-1
|
| 17561 |
been, beenderen |
knook:
kniək (Q089p Martenslinde)
|
beenderen (op het kerkhof) [ZND 21 (1936)]
III-1-1
|
| 20193 |
beenderen op het kerkhof |
knook/knoken (ev./mv.?):
znd 21, 009c
knîek (Q089p Martenslinde)
|
beenderen (op het kerkhof) [ZND 19 (1936)]
III-2-2
|
| 33898 |
beervoetigheid |
(een) kromme:
kromǝ (Q089p Martenslinde),
(het heeft/staat) bereklauw:
bē̜rǝklau̯ (Q089p Martenslinde)
|
Beervoetige stand, een afwijking, waarbij de kootas naar voren is gebroken door het achterwaarts doorzakken van de koot, zodat de vetlok met de bodem in aanraking komt. [JG 1a, 1b; N 8, 93b]
I-9
|
| 18997 |
begerig |
begerig:
Begeren: begä:re.
bəgeͅri̯x (Q089p Martenslinde),
bəgii̯eri̯x (Q089p Martenslinde)
|
begerig [ZND 01 (1922)]
III-1-4
|
| 32717 |
beginvoren in het midden |
rug:
ręx (Q089p Martenslinde),
te hoog aangeschoten:
tǝ hōx˱ ǭngǝšuę.tǝ (Q089p Martenslinde
[beginvoren die te diep zijn geploegd en daardoor hoger liggen dan gewenst]
)
|
Bedoeld worden de eerste (2, 4 of 6) voren die men midden op de akker of op een pand tegen elkaar aan slaat, als deze bijeengeploegd moet worden. Men kan deze voren, vooral als het laaggelegen of natte grond betreft, bewust wat hoger opploegen, om een rond akker- of pandoppervlak te krijgen. [N 11, 60; N 11A, 119c; JG 1a + 1b]
I-1
|