| 21610 |
vijf-guldenstuk |
goudstukje:
gaodstukske (Q204a Mechelen),
vijf-guldenstuk:
ps. letterlijk overgenomen (dus niet(s) omgespeld!).
vōēf guldeschtuk (Q204a Mechelen)
|
vijf-guldenstuk, een ~ [N 21 (1963)]
III-3-1
|
| 21621 |
vijftig frank |
vijftig frank:
faftig frang (Q204a Mechelen),
voeftig frang (Q204a Mechelen),
vōēftig frang (Q204a Mechelen)
|
50 franc, een ~ (wit metaal) [N 21 (1963)]
III-3-1
|
| 25354 |
vijl |
vijl:
vil (Q204a Mechelen),
vīl (Q204a Mechelen)
|
De vijl waarmee men de onderrand van de krabber scherp maakt. [N 28, 123] || In het algemeen een staafvormig stalen werktuig met inkepingen voor het bewerken, slijpen of gladmaken van harde materialen. Zie ook het lemma ɛvijlɛ in wld II.11, pag. 69. Het materiaal hier vormt een aanvulling op dit lemma.' [S 40; A 14, 12a, add.; monogr.]
II-1, II-12
|
| 31784 |
vijlblok |
spanner:
španǝr (Q204a Mechelen)
|
In het algemeen het werktuig waarin de zaag wordt vastgeklemd wanneer ze gesteld moet worden. Het vijlblok is een houten blok met een wigvormige gleuf waarin de zaag door middel van een spie wordt vastgeklemd. Woordtypen als zaagklem en spanner verwijzen daarentegen eerder naar een houten klem die als een soort bankschroef werkt en voorzien is van twee houten of ijzeren wangen waarin het zaagblad wordt vastgeklemd. Zie ook afb. 27. [N 50, 38; N 53, 26c]
II-12
|
| 31395 |
vijlborstel |
vijlenborstel:
vilǝbøštǝl (Q204a Mechelen)
|
Handborstel van kort, geknikt staaldraad waarmee vijlsel uit de kap van het vijlblad kan worden verwijderd. Zie afb. 60. Ook een staalborstel wordt vaak gebruikt voor het reinigen van de vijlen. De stalen draden van deze borstel zijn langer dan die van de vijlborstel. Zie ook de lemmata ɛvijlborstelɛ en ɛstaalborstelɛ in wld II.11, pag. 75 en 124.' [N 53, 147]
II-12
|
| 31371 |
vijlen |
vijlen:
vīlǝ (Q204a Mechelen)
|
Een stuk hout bewerken met de houtvijl. [N 53, 159; A 38, 61; monogr.]
II-12
|
| 31375 |
vijlkap |
tandjes:
tɛntjǝs (Q204a Mechelen)
|
Het samenstel van groeven in het blad van een vijl. Vijlen kunnen van een enkele, dubbele of gebogen kap voorzien zijn. Zie ook het lemma ɛvijlkapɛ in wld II.11, pag. 70. Een vijlkap op het blad van een vijl aanbrengen werd in Reuver (L 299), Dilsen (L 421) en Bilzen (Q 83) kappen (kapǝ) genoemd.' [N 53, 146a]
II-12
|
| 24961 |
vijver |
wijer:
wējǝr (Q204a Mechelen)
|
Kleine, natuurlijke of (meest) gegraven, vaak omsloten waterplas. Vroeger groef men vaak vijvers om er vis in te houden. Tegenwoordig is de vijver vaak een deel van een park- of tuinaanleg. [R 7, 18; S 40; A 20, 1e; L 8, 47; monogr.]
I-8
|
| 30793 |
vilder |
vilder:
veldǝr (Q204a Mechelen)
|
Iemand die het villen van dood vee en paarden als beroep uitoefent. [S 40; monogr.]
II-10
|
| 30794 |
villen |
villen:
velǝ (Q204a Mechelen)
|
Vee de huid afstropen, van het vel ontdoen. [monogr.]
II-10
|