| 24481 |
struik (alg.) |
struik:
eigen spellingsysteem
struuk (L265p Meijel, ...
L265p Meijel),
Nijmeegs (WBD)
strŭŭk (L265p Meijel),
oude spellingsysteem
strūuk (L265p Meijel)
|
De plant met een stengel die zich reeds vanaf de grond in min of meer stevige, veelal houtige takkn verdeelt (struik, buis, hucht, bos, horst, pol). [N 82 (1981)]
III-4-3
|
| 17851 |
struikelen |
struikelen:
strukele (L265p Meijel),
struukelen (L265p Meijel),
strŭŭkkələ (L265p Meijel)
|
Struikelen: vallen of bijna vallen door met de voet tegen iets aan te stoten of door een misstap (struikelen, strommelen, stronkelen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 24764 |
struikhei |
bezemhei:
eigen spellinsysteem
biszumheij (L265p Meijel),
WLD vroeger algemeen op droge zure zandgrond, thans verdwijnend
bəsəmhēͅj (L265p Meijel),
bokhei:
WLD vroeger algemeen op droge zure zandgrond, thans verdwijnend
bokhēͅj (L265p Meijel)
|
Struikhei (calluna vulgaris). Een 20 tot 100 cm laag heestertje; de bladeren zijn smal en ongesteeld, ze bevinden zich in 4 rijen en zijn niet afvallend; de bloemen bevinden zich in rijke trossen en zijn naar één kant gericht, meestal rozerood of paars va [N 92 (1982)]
III-4-3
|
| 26732 |
struikheide |
bokhei:
bokhē̜j (L265p Meijel)
|
[II, 123c]
II-4
|
| 21729 |
struikrover |
struikrover:
strukrover (L265p Meijel)
|
een rover die zich in en achter struiken verbergt om vandaaruit de voorbijgangers te overvallen [binder, baanstroper, struikrover] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 24745 |
struisgras |
struisgras:
eigen spellingsysteem
struisgras (L265p Meijel)
|
Struisgras (agrostis nebulosa). Een 10 tot 80 cm grote plant. De plant is zodevormig; de bladeren zijn smal en vlak en hebben een kort tongetje; de aartjes bevinden zich in eivormige, na de bloei uitgespreide pluimen, 1-bloemig, meestal violetbruin van kl [N 92 (1982)]
III-4-3
|
| 18072 |
struma |
struma:
struma (L265p Meijel, ...
L265p Meijel),
strŭŭmaa (L265p Meijel)
|
Struma: gezwel aan de hals, als gevolg van vergroting van de schildklier (krop, struma, kropziekte). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 24834 |
stuifmeel |
stuifmeel:
stȳfmę̄l (L265p Meijel)
|
Het eiwitten- en vettengedeelte van het bijenvoedsel. Het wordt door de haalbijen uit de mannelijke geslachtsceldragers van een plant gehaald. [N 63, 43a; Ge 37, 143]
II-6
|
| 26613 |
stuifmeel, stofmeel |
molenstof:
[molen]stǫf (L265p Meijel)
|
Dat gedeelte van het meel dat tijdens het malen verloren gaat en dus in mindering komt van hetgeen de molenaar moet afleveren. Het woordtype stofloon is te verklaren uit het feit dat in Belgisch Limburg de meeste molenaars geen onderscheid maken tussen ɛstofmeelɛ en ɛschepmeelɛ. Meestal worden beide samengeteld zodat één grotere hoeveelheid ontstaat die van het meel mag worden afgehouden. Zie ook de toelichting bij het lemma ɛschepmeelɛ. In Q 204a werd het stuifmeel als veevoer (beestengoed: ɛbīštǝgōtɛ) of als ɛfiltermeelɛ gebruikt. Achter de plaatscodes is, voor zover opgegeven, tussen haakjes vermeld hoeveel stuifmeel per honderd kilo meel in de betreffende plaats wordt berekend. De woorddelen -ømeelŋ en ømolenŋ- zijn fonetisch gedocumenteerd in de lemmata ɛmeelɛ respectievelijk ɛmolenɛ.' [N O, 37g; JG 1a; JG 1b; Jan 269; Coe 251; Grof 290; A 42A, 48 add.; JG 1c add.; JG 2c add.]
II-3
|
| 28541 |
stuifmeelkrans |
stuifmeelkrans:
stȳfmę̄lkrans (L265p Meijel)
|
De groep cellen op een raat waarin het stuifmeel wordt opgeslagen. [N 63, 46b]
II-6
|