| 18061 |
stuipen |
stuipen:
sjtuupe (Q196p Mheer)
|
stuipen: Plotselinge spiersamentrekkingen, vaak samen met bewustloosheid; stuipen (stuipen, gaven, convulsies). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 17642 |
stuitbeen |
staartschroef:
de sjtartsjroef (Q196p Mheer)
|
stuitbeen [gatschenk, stietje, startschroef] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 25198 |
stuiven van droog zand of stof |
stubben:
⁄t begint te sjtubbe (Q196p Mheer),
stuiven:
schtoeve (Q196p Mheer)
|
beginnen te stuiven (er waait droog en fijn zand rond bij winderig weer] [stieven, smoren, mouwen, stobberen, stubbelen] [N 22 (1963)] || stuiven [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 21377 |
stuiver |
stuiver:
schtuver (Q196p Mheer)
|
stuiver [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 33643 |
stuk grond |
stuk:
štøk (Q196p Mheer)
|
Een stuk land, een perceel grond, in het algemeen. [N 27, 2a en 5; Vld.; N 11A, 106 add.; monogr.]
I-8
|
| 33712 |
stuk onontgonnen grond |
stuk wilde grond:
štøk welǝ grō.nt (Q196p Mheer)
|
Een stuk woeste grond, nog niet ontgonnen hei, veen of moeras. [N 27, 4a; N 11, 6; N 11A, 112; ALE 254]
I-8
|
| 18929 |
stuntelen |
haspelen:
haspele (Q196p Mheer)
|
moeizaam met iets bezig zijn zonder veel te vorderen [haspelen, stuntelen, frotten] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 20847 |
suiker |
suiker:
soeke (Q196p Mheer),
soeker (Q196p Mheer)
|
suiker [SGV (1914)]
III-2-3
|
| 33230 |
suikerbiet |
suikerkaroot:
sukǝrkarōt (Q196p Mheer),
sukǝrkǝrōǝt (Q196p Mheer),
suikerkroot:
sukǝrkrōǝt (Q196p Mheer)
|
Beta vulgaris L. subsp. vulgaris, var. altissima. De suikerbiet is een veredeling van de voederbiet met een groot aandeel suikers in de vaste bestanddelen en dateert van het begin van de twintigste eeuw. De knol groeit helemaal onder de grond en gedijt het best op kleigronden. Het is één van de belangrijkste cultuurgewassen op de leemhoudende gronden in Limburg en levert de grondstoffen voor de stroopfabricage en voor de suikerindustrie in Haspengouw. De volgorde van de varianten is zoals steeds eerst naar het tweede element (biet, kroot, enz.); daarbinnen naar de varianten van suiker-; naar het vocalisme zijn in dit eerst lid drie groepen te onderscheiden, die wijzen op verschillende ontleningslagen, corresponderend aan de Nederlandse (ø̜i̯) van ɛsuikerɛ, aan de Duitse (u) van ɛZuckerɛ en aan de Franse (y) van ɛsucreɛ. [N 12, 37; N 12A, 2; A 13, 2c; A 49, 3; L B2, 361; L 43, 4a; R 3, 97; monogr.; add. uit JG 1b]
I-5
|
| 20358 |
suikeroom |
suikernonk:
sŏĕkernoonk (Q196p Mheer)
|
erfoom (suikeroom) [DC 05 (1937)]
III-2-2
|