| 30796 |
leerlooier |
leerlooier:
lę̄rlōjǝr (L382p Montfort)
|
Persoon die huiden bereidt tot leer door looiing. [S 22; monogr.]
II-10
|
| 23613 |
leerrede |
homilie (<gr.):
homielee (L382p Montfort),
preek:
praek (L382p Montfort)
|
Een leerrede, een tekstverklarende preek, homilie. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 31157 |
leerschalmmes |
leerschaaf:
lę̄ršø̄f (L382p Montfort)
|
Mes waarmee men het leer schalmt. Het bestaat uit een houten handgreep met een verstelbaar mes dat het leer op de gewenste dikte schaaft. Zie afb. 72. [N 36, 35]
II-10
|
| 31158 |
leertang |
zwiktang:
žwektaŋ (L382p Montfort)
|
Tang met getande uiteinden waarin men een stuk leer kan vasthouden tijdens verschillende bewerkingen. [N 36, 37]
II-10
|
| 30861 |
leest |
leest:
lęjst (L382p Montfort)
|
De pasvorm, meestal van beukenhout, waaraan men de schoenen maakt. "De leest waarop de schoen gemaakt wordt, moet als het ware net een afgietsel zijn van de voet, en voor wat de stand aangaat, geschikt zijn volgens de hoogte der hiel waarvoor hij zal gebruikt worden" (Dierick, pag. 7). [N 60, 185a; N 60, 244a; L 1a-m; L 30, 8; S; monogr.]
II-10
|
| 22749 |
leeuw |
leeuw:
leeuw (L382p Montfort)
|
leeuw [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 20110 |
leeuwenbek |
gapertje:
WLD
gapertje (L382p Montfort),
leeuwenbek:
eigen spelling
leeuwəbèk (L382p Montfort)
|
Leeuwenbekje (antirrhinum majus). De onderste bladeren staan bijna altijd kruisgewijs, de bovenste verspreid. Grote (ruim 3 cm), verschillend gekleurde bloemen met korte, brede kelkbladeren. De bloemen staan in trossen aan de stengeltoppen (kalfssnuit, kn [N 92 (1982)]
III-4-3
|
| 33883 |
leewater |
leewater:
lęi̯wātǝr (L382p Montfort)
|
Gewrichtsontsteking bij veulens - ook bij kalveren en hoenders -, door een vochtophoping, veroorzaakt door een besmetting die bij veulens vooral via een navelwond binnendringt. [A 48A, 12c; N 8, 90m en 90n; monogr.]
I-9
|
| 34067 |
lege eerste koe |
schot:
sxǫt (L382p Montfort),
šǫt (L382p Montfort)
|
Jong rund dat eenmaal heeft gekalfd, maar dat daarna niet meer drachtig wil worden of waarmee men niet verder wil fokken. Zie voor de fonetische documentatie van (koe) het lemma ''koe'' (3.3.1). [N 3A, 25b; N C, 15; monogr.]
I-11
|
| 17815 |
leggen |
leggen:
ligge (L382p Montfort)
|
leggen [SGV (1914)]
III-1-2
|