e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... plaats=Neeritter

Overzicht

Gevonden: 4545
BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
bouwvoor bouwvoor: bǫu̯[voor] (Neeritter) De bouwvoor of teellaag van akker- en tuingrond is de door regelmatig ploegen of spitten en bemesten vruchtbaar gemaakte humusrijke bovenlaag, waarin de gewassen wortel schieten. De dikte van deze laag komt overeen met de diepte van de geploegde of gespitte zaaivoor. Van de opgesomde termen zijn er sommige ook toepasselijk op een bepaalde (goede) grondsoort of op vruchtbare grond in het algemeen. [N 27, 26a + b; N 11A, 129f + 137a; A 47, 4d] I-1
bovendeel van de rug nek: bie vaader oppe nak zitte (Neeritter), rug: rōk (Neeritter) rug: bovendeel van de rug [mars, hot] [N 10 (1961)] III-1-1
bovenkant van het brood bovenkant: bōvǝkanjt (Neeritter), kruin: krȳn (Neeritter) [N 29, 54a; monogr.] II-1
bovenkepers bovenkepers: bōvǝkę̄pǝrs (Neeritter) De verticale balken die op de wolf zijn bevestigd. Zie ook afb. 18. [N O, 44m] II-3
bovenkruier bovenkruier: bōvǝkryjǝr (Neeritter) Algemene benaming voor een molen met een draaibare kap. Zie ook afb. 7, 8 en 9. [N O, 32f; Sche 4; A 42A, 53add.; N O, 32c] II-3
bovenlicht spinnekop: spenǝkǫp (Neeritter) Zie kaart. Met de term 'bovenlicht' kan zowel een vast raam boven een (voor)deur als het al dan niet naar binnen openklappend bovenste deel van een raam worden bedoeld. De woordtypen 'waaier', 'waai', 'spinnekop', 'deurlicht' en 'deurvenster' duiden specifiek een vast raam boven een deur aan. [S 4; L 1 a-m; L 22, 10; L B1, 170; N 55, 54a; A 46, 10a, add.; A 46, 10c; A 49, 10; monogr.] II-9
bovenlip bovenlip: bó:vəlùp (Neeritter) bovenlip [DC 01 (1931)] III-1-1
bovenschijf bovenste schijf: bø̄vǝnstǝ sxīf (Neeritter) De bovenste van de twee schijven van het rondsel. Zie ook afb. 58. [N O, 14d] II-3
bovenstangen kopstelringen: kǫpstɛlreŋ (Neeritter) De beide naar boven stekende ijzeren delen van het onder lemma Onderstangen genoemde bit. [N 13, 49] I-10
bovenste balken van de schelf schelf: šɛlǝf (Neeritter) De bovenste balken van een schelf zijn ruwe, onbewerkte balkjes of stammetjes die dwars op de onderste balken van de schelf rusten en los naast elkaar worden gelegd. Vaak zijn het ook takken of latten. In elk geval is dit hout dunner dan dat van de onderste balken. Vaak wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de onderste en de bovenste laag en stemmen de benamingen overeen. Ook komt het voor dat de bovenste laag niet of slechts uit roeden bestaat. Zie ook het lemma "onderste balken van de schelf" (3.4.2). Zie ook afbeelding 16.b bij het lemma "hooizolder, koestalzolder, schelf" (3.4.1). [N 4, 69; N 4A, 13b] I-6