| 18232 |
juweel |
bijou (fr.):
bijou (L371p Ophoven)
|
Juweel. Een geslepen edelsteen die als sieraad dient [juweel, edelsteen, bijou, bagge] [N 114 (2002)]
III-1-3
|
| 17603 |
kaakbeen(rand) |
kaak:
kaak (L371p Ophoven),
raak:
raken (L371p Ophoven)
|
Kaakrand waarin de tanden staan (kaakbeen, raak) [N 109 (2001)] || Welk woord gebruikt men in Uw dialect ter aanduiding van het benige gedeelte van het hoofd, waarin de tanden en de kiezen zitten? Hoe spreekt men het uit? [Lk 05 (1955)]
III-1-1
|
| 17604 |
kaakgestel |
geschaar:
gescheer (L371p Ophoven),
gescheir (L371p Ophoven)
|
kaak: Beide kaken tezamen (kakement, schaar). [N 84 (1981)] || Kaak: Beide kaken tezamen (kakement, schaar, kaken). [N 106 (2001)]
III-1-1
|
| 17743 |
kaal (zijn), kaal hoofd |
kaal:
kaal (L371p Ophoven),
kaalkop:
kaalkop (L371p Ophoven)
|
De man is kaal [DC 42B (1967)] || Kaal hoofd [hebben] (kletskop, plaat - ANDERE UITDRUKKINGEN: bv. volle maan, maan schijnt, biljartbal e.d.). [N 109 (2001)]
III-1-1
|
| 21912 |
kaal duivenjong |
kakjongen:
kàGjoŋə (L371p Ophoven)
|
Kaal duivejong. [Goossens 1b (1960)]
III-3-2
|
| 20768 |
kaantjes |
krappen:
krappe (L371p Ophoven),
krápə (L371p Ophoven)
|
Hoe heten de vetklonters, die overblijven, als runds of varkensvet wordt gesmolten? (kaan) [ZND 02 (1923)] || kanen [Goossens 1b (1960)]
III-2-3
|
| 26500 |
kaar |
kaar:
kār (L371p Ophoven)
|
Trechtervormige bak boven de bovenste molensteen waarin het te malen graan wordt gestort. Zie ook afb. 78. [N O, 19i; N O, 41a; A 42A, 37; N D, 11; Sche 51; Vds 148; Jan 155; Coe 136; Grof 157; monogr.]
II-3
|
| 19791 |
kaars |
kaars:
kēͅəs (L371p Ophoven)
|
kaars [RND]
III-2-1
|
| 23406 |
kaarsenbak |
kaarsenbak:
kesebak (L371p Ophoven)
|
De houder, waarin brandende kaarsen gezet kunnen worden, meestal voor een heiligenbeeld [kaarsenbak?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 19422 |
kaarsendomper |
snuiter:
snutter (L371p Ophoven)
|
Kapje met een steel om een kaarsvlam te doven (dover, domper, domphoorn) [N 79 (1979)]
III-2-1
|