| 20110 |
leeuwenbek |
leeuwenbek:
WLD
leeuwenbek (L371p Ophoven)
|
Leeuwenbekje (antirrhinum majus). De onderste bladeren staan bijna altijd kruisgewijs, de bovenste verspreid. Grote (ruim 3 cm), verschillend gekleurde bloemen met korte, brede kelkbladeren. De bloemen staan in trossen aan de stengeltoppen (kalfssnuit, kn [N 92 (1982)]
III-4-3
|
| 34067 |
lege eerste koe |
gust (bijvgl. nmw.):
gø̜st (L371p Ophoven)
|
Jong rund dat eenmaal heeft gekalfd, maar dat daarna niet meer drachtig wil worden of waarmee men niet verder wil fokken. Zie voor de fonetische documentatie van (koe) het lemma ''koe'' (3.3.1). [N 3A, 25b; N C, 15; monogr.]
I-11
|
| 17815 |
leggen |
leggen:
legə (L371p Ophoven)
|
leggen [ZND m]
III-1-2
|
| 33409 |
legnest |
legnest:
lęqnęst (L371p Ophoven)
|
Het nest waarin de kippen hun eieren leggen. Est is door metanalyse uit nest ontstaan. [N 19, 32; A 48, 16e; monogr.; add. uit S 25]
I-6
|
| 23465 |
lei(en) |
lei(en):
leien (L371p Ophoven)
|
Een lei, de leien op het dak van de kerk [laj, lajje?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 34147 |
leiden |
dekken:
dɛkǝ (L371p Ophoven),
leiden:
lęi̯ǝ (L371p Ophoven)
|
De koe laten paren. [N 3A, 30a; JG 1a, 1b; monogr.]
I-11
|
| 20580 |
lekkerbek |
lekkerbek:
lekkerbek (L371p Ophoven)
|
lekkerbek; Hoe noemt U: Iemand die goed kan eten (lekkerbek, lekkertand, likkebaard, fijnbek, smulbaard, smuiger) [N 80 (1980)]
III-2-3
|
| 24570 |
lelietje-van-dalen |
muguet (fr.):
WLD t niet uitgesproken (naar het Franse woord)
muget (L371p Ophoven)
|
Lelietje van Dalen (convallaria majalis). Een10 tot 25 cm grote plant met kruipende wortelstok, bladeren meestal 2, elliptisch, de bloeistengel is onbebladerd; de bloemen bevinden zich in eenzijdige trossen, klokvormig met 6 tandjes, wit gekleurd en geure [N 92 (1982)]
III-4-3
|
| 19535 |
lemmer |
lemmer:
lɛmər (L371p Ophoven)
|
snijblad van een mes (lemmer, lemmet) [N 20 (zj)]
III-2-1
|
| 33786 |
lendenen en kuil |
lenden:
lęnjǝ (L371p Ophoven),
miltkuil(en):
me.ljtjkūl (L371p Ophoven)
|
Achter de rug liggen de lendenen. Bij een welgevormd paard gaan de lendenen, die sterk en goed gespierd moeten zijn, ongemerkt in kruis en flanken over. De miltkuilen of -holten vormen het gedeelte van de flanken tussen heupgewricht en de laatste rib, een holte aan de buik ter hoogte van de milt. Een paard heeft bij voorkeur kleine miltkuilen. Zie afbeelding 2.30. [JG 1a, 1b, 2c]
I-9
|