| 33898 |
beervoetigheid |
(het heeft/staat) bereklauw:
bē̜rǝklau̯ (L371p Ophoven)
|
Beervoetige stand, een afwijking, waarbij de kootas naar voren is gebroken door het achterwaarts doorzakken van de koot, zodat de vetlok met de bodem in aanraking komt. [JG 1a, 1b; N 8, 93b]
I-9
|
| 20487 |
beet, hap |
bof:
bof (L371p Ophoven),
hap:
hap (L371p Ophoven)
|
hap; Hoe noemt U: Zoveel als men in één keer afbijt of in de mond neemt (hap, beet, knap, kneuvel) [N 80 (1980)]
III-2-3
|
| 18536 |
bef |
befje:
beͅfkə (L371p Ophoven)
|
bef [bavetje, sammezetje, bandje] [N 23 (1964)]
III-1-3
|
| 18886 |
begeerlijk |
begeerlijk:
begeerlijk (L371p Ophoven)
|
de begeerte opwekkend, verlokkend [gewild, begeerlijk] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 18993 |
begeerte |
wens:
wens (L371p Ophoven)
|
een groot verlangen naar iets, een sterke wens [geerte, geer] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 23868 |
begeleider van het baldakijn |
flambouwdragers:
flambouwdragers (L371p Ophoven)
|
De begeleiders van de hemel, bijvoorbeeld vier leden van de schutterij [hiëmelwach]. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 18885 |
begeren |
lusten:
lusten (L371p Ophoven)
|
sterk wensen, verlangen koesteren naar [begeren, geren, lusten] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 18997 |
begerig |
begerig:
begerig (L371p Ophoven)
|
sterk verlangend [hebbelijk, begeerlijk, begierig, begerig] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 24092 |
begijn |
begijn:
begien (L371p Ophoven)
|
De bewoonster van een begijnhof [begien]. [N 96D (1989)]
III-3-3
|
| 32717 |
beginvoren in het midden |
rug:
rø̜k (L371p Ophoven)
|
Bedoeld worden de eerste (2, 4 of 6) voren die men midden op de akker of op een pand tegen elkaar aan slaat, als deze bijeengeploegd moet worden. Men kan deze voren, vooral als het laaggelegen of natte grond betreft, bewust wat hoger opploegen, om een rond akker- of pandoppervlak te krijgen. [N 11, 60; N 11A, 119c; JG 1a + 1b]
I-1
|