| 22753 |
ruiten in het kaartspel |
ruiten:
ruiten (L415p Opoeteren)
|
Ruiten: Ruiten boer (in het kaartspel). [ZND 42 (1943)]
III-3-2
|
| 17884 |
rukken |
roffen:
roeffen (L415p Opoeteren)
|
niet rukken (niet met rukken trekken) [ZND 42 (1943)]
III-1-2
|
| 24326 |
runderhorzel, horzel |
horzel:
huursel (L415p Opoeteren),
wūiərsəl (L415p Opoeteren)
|
horzel || insect III [Goossens 1b (1960)]
III-4-2
|
| 24349 |
runderhorzellarve |
angel:
a.ŋəl (L415p Opoeteren)
|
worm vdit laatste insect [Goossens 1b (1960)]
III-4-2
|
| 34022 |
rundvee |
veestapel:
vīǝstā.pǝl (L415p Opoeteren)
|
Als vee gehouden runderen. Rundvee in het algemeen. Zie afbeelding 1. [N 3A, 1; JG 1a, 1b; monogr.]
I-11
|
| 24371 |
rups |
rups:
ròps (L415p Opoeteren)
|
rups, vlinderlarve
III-4-2
|
| 23860 |
rustaltaar |
rustaltaar:
rĕst altaor (L415p Opoeteren)
|
Een met bloemen versierd altaar dat langs de processieroute geplaatst is, rustaltaar [mei-altaar, heiligenhuisken, hilliejehuus-je]. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 18119 |
ruw |
gekroezeld:
gechruzeld (L415p Opoeteren),
gesprongen:
gespronge hann (L415p Opoeteren),
gespruongen (L415p Opoeteren),
kapot:
kepotte hann (L415p Opoeteren),
ruw:
ruw hann (L415p Opoeteren)
|
hoe zegt gij als in de winter de huid van uw handen of uw aangezicht ruw worden, vooral bij noordenwind ? [ZND 36 (1941)]
III-1-2
|
| 21364 |
ruw, hard |
ruw:
det is ein ruwe kéle (L415p Opoeteren)
|
dat is een ruwe kerel [ZND 42 (1943)]
III-3-1
|
| 21547 |
ruïneren |
verruneren (<fr.):
vernielen = kapotmaken, uw kleed is heel wezinneweèrd, die velo is gansch verteleweèrt
verrenewèzen, vertes te bewèren (L415p Opoeteren),
vernielen, die jongens vernielen alles
veranewéren (L415p Opoeteren)
|
woord dat van het Frans ruiner komt (renuweren, verreneweren): uitspraak en betekenis [ZND 41 (1943)]
III-3-1
|