| 26825 |
mand |
mand:
mān (L314p Overpelt)
|
De algemene benaming voor een uit wissen gevlochten mand. Zie ook afb. 284. Uit het materiaal blijkt dat er niet altijd een onderscheid wordt gemaakt tussen de woorden mand en korf. Als dat wel wordt gedaan, duidt men met het eerste woord eerder een mand met oren aan, terwijl men het tweede gebruikt voor een mand met een hengsel (vgl. Janssens, pag. 24 e.v.). Zie ook het lemma ɛkorfɛ.' [N 20, 48; N 40, 37; L 1 a-m; S 23; monogr.]
II-12
|
| 33768 |
manen |
manen:
mǫǝnǝn (L314p Overpelt),
mǭǝ.nǝn (L314p Overpelt)
|
Het lange nekhaar bij een paard. Paarden worden vaak onderscheiden naar de kleur van de manen (zie paragraaf 4.1). Zie afbeelding 2.13. [JG 1a, 1b; N 8, 21]
I-9
|
| 33914 |
manenschurft |
fistel:
festǝl (L314p Overpelt)
|
Steeds terugkerende verzwering of verettering, in de maanstapel en in de oren, te wijten aan een te warme, bedompte stal en onvoldoende huidverzorging. Door schuren en wrijven onststaan kale of bloedige verdikkingen waarop korsten komen. [N 8, 90t]
I-9
|
| 34449 |
mannelijk jong van de geit |
bokje:
bokskǝ (L314p Overpelt)
|
[N 19, 71b; N 19, 71a; N 77, 76; A 9, 21]
I-12
|
| 34051 |
mannelijk kalf |
looikalf:
lōi̯[kalf] (L314p Overpelt),
stierenkalf:
stirǝ[kalf] (L314p Overpelt),
stīrǝ[kalf] (L314p Overpelt),
stierkalf:
stīr[kalf] (L314p Overpelt),
stiertje:
stirkǝ (L314p Overpelt)
|
[N 3A, 15; N C, 7a; JG 1a, 1b; A 9, 17a; Gwn V, 5a; monogr.]
I-11
|
| 34052 |
mannelijk kalf dat van tanden begint te wisselen |
stier:
stīr (L314p Overpelt)
|
Algemeen kan men zeggen dat het hier gaat om een kalf van ongeveer één jaar oud. [N 3A, 16; add. uit N 3A, 15]
I-11
|
| 34476 |
mannelijk kuiken |
haantje:
haŋšǝ (L314p Overpelt)
|
[N 19, 41b; L A2, 507]
I-12
|
| 34393 |
mannelijk schaap |
bok:
bǫk (L314p Overpelt),
kas:
kas (L314p Overpelt),
kaš (L314p Overpelt),
kǭs (L314p Overpelt)
|
Het mannelijk schaap in het algemeen. Varianten van het woordtype hamel die voor "mannelijk schaap" zijn opgegeven, zijn naar het lemma ''gesneden mannelijk schaap'' (2.2.5) overgeheveld. [L 5, 30b; L 20, 22a; L 39, 44; L 6, 25; L B2, 319; JG 1a, 1b, 1c, 2c; A 2, 46; A 4, 22a; Wi 12; AGV, m 3; R 3, 34; VLD; S, Q 105 add.; monogr.]
I-12
|
| 21918 |
mannelijke duif |
duiver:
døͅivər (L314p Overpelt),
kopper:
køpər (L314p Overpelt),
køͅpər (L314p Overpelt)
|
Doffer. [Goossens 1b (1960)] || Duif, mannelijk. [ZND 39 (1942)]
III-3-2
|
| 24204 |
mannelijke eend |
haan:
hōǝn (L314p Overpelt),
hǭǝn (L314p Overpelt),
ōͅən (L314p Overpelt),
wender:
wē̜.nǝr (L314p Overpelt),
werel:
wērǝl (L314p Overpelt)
|
[GV, K 2; L 1a-m; L 3, 3; L 14, 18; JG 1a, 1b, 2c; S 18; NE II, 55; Vld.; A 6, add.; monogr.]woerd, mannetjeseend [ZND 01 (1922)]
I-12, III-4-1
|