| 30422 |
baluster |
baluster:
bǝløstǝr (L387p Posterholt)
|
Spijl van een trapleuning. [N 55, 138; monogr.]
II-9
|
| 17716 |
balzak |
zak:
zak (L387p Posterholt)
|
balzak, scrotum [zak, beurs] [N 10c (1995)]
III-1-1
|
| 23592 |
bandelier van de suisse |
band:
bandj (L387p Posterholt)
|
De bandelier van de suisse waarop de woorden: Eerbied in Gods huis. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 21297 |
bandiet |
bandiet:
bandiet (L387p Posterholt),
schurk:
sjurk (L387p Posterholt)
|
bandiet [SGV (1914)] || een gewelddadige schurk [bandiet, schobbert, schobbejak, deugniet, boelmaker] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 18322 |
bandschort met borststuk |
scholk:
sjolk (L387p Posterholt)
|
schort met borststuk en schouderbanden [schortel, scholk, sjutsel] [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 31891 |
bandschuurmachine |
bandschuurmachine:
bantjšūrmǝšin (L387p Posterholt)
|
Stationaire machine waarmee hout glad wordt geschuurd. De bandschuurmachine bestaat uit een lange band schuurpapier die over twee schijven loopt en door middel van een schuurblok tegen het daaronder op een beweegbare schuurtafel liggende werkstuk wordt gedrukt. Een afzuiginstallatie zorgt tijdens het schuren voor de afvoer van het stof. Zie ook afb. 62. [N 53, 149a; monogr.]
II-12
|
| 19114 |
bang |
schuw:
sjoē (L387p Posterholt)
|
een min of meer beredeneerde vrees van iets hebbend [bang, schouw] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 18848 |
bangerik |
bangerik:
bangerik (L387p Posterholt),
bangörik (L387p Posterholt),
schijthuis:
ei sjeethoes (L387p Posterholt)
|
bang om iets te doen, niet durven doen [aarzelen, twijfelen, tukken, treuzelen, teutelen, draaien] [N 85 (1981)] || bangerik [schiethoes] [N 07 (1961)] || iemand die altijd bang is [bloodaard, coion, bangerik] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 21886 |
bank van lening |
bank:
bank (L387p Posterholt)
|
de instelling van gemeente of particulieren waar men geld krijgt op onderpand van onroerende goederen [bank van lening, lommerd, pandjeshuis] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
| 32005 |
bankhaak |
bankhaak:
baŋkhǭk (L387p Posterholt)
|
Een rechte metalen staaf waaraan aan het ene einde onder een enigszins scherpe hoek een plat blad gesmeed is. De bankhaak wordt in het bankhaakgat geslagen en dient om houten delen op het werkbankblad vast te klemmen. Vgl. afb. 114. Zie ook het lemma ɛklemhaakɛ in Wld II.11, pag. 48-49.' [N 53, 210a; monogr.]
II-12
|