| 24954 |
kreek, stilstaand water |
kreek:
en krēēk (Q098p Schimmert),
kreek (Q098p Schimmert),
poel:
eine pool (Q098p Schimmert),
vloetsgraaf:
vlóótsgrāāf (Q098p Schimmert)
|
kreek, klein, smal, veelal stilstaand water, vaak een overblijfsel van een overstroming of van de vroegere loop van een rivier [kil] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 24339 |
krekel |
krekel:
krekel (Q098p Schimmert, ...
Q098p Schimmert)
|
krekel [DC 07 (1939)], [SGV (1914)]
III-4-2
|
| 18107 |
krentenbaard |
krappen:
kràppə (Q098p Schimmert),
krentenbaard:
krêntebāārd (Q098p Schimmert)
|
Uitslag, zweertjes op de lippen en de kin (krentenbaard, baardziekte). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 20707 |
krentenbrood |
krentenbrood:
(oi uit het Fr. woord toie) "dak".
krintebroid (Q098p Schimmert)
|
krentenbrood [SGV (1914)]
III-2-3
|
| 18224 |
kreukel |
kreuk:
kreuk (Q098p Schimmert),
valse kreuk:
valsche kreuk (Q098p Schimmert)
|
ongewenste, valse vouw of plooi in een kledingstuk [kreukel, kneuker, freutel] [N 86 (1981)]
III-1-3
|
| 18223 |
kreukelen |
kreukelen:
kreukelen (Q098p Schimmert),
kreuken:
krueke (Q098p Schimmert)
|
zich in ongewenste plooien zetten, gezegd van een kledingstuk [kreukelen, kreuk] [N 86 (1981)]
III-1-3
|
| 18875 |
kreunen |
joenken:
jŭnke (Q098p Schimmert),
kermen:
kerme (Q098p Schimmert),
kreunen:
kreune (Q098p Schimmert),
kuimen:
kume (Q098p Schimmert)
|
een zacht klagend geluid maken [kreunen, kermen, krengen, steunen, kriepen, kruchen] [N 85 (1981)] || kreunen [SGV (1914)]
III-1-4
|
| 17994 |
kreunen van de pijn |
kermen:
kērme (Q098p Schimmert),
kérmə (Q098p Schimmert),
kêrreme (Q098p Schimmert)
|
Kreunen van pijn (koorgaan, kermeneren, kermen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 33910 |
kreupel zijn |
(het is/staat) kreupel:
krø̄pǝl (Q098p Schimmert),
(zich) lamen:
lē̜.mǝ (Q098p Schimmert)
|
[JG 1a; N 8, 62k en 94f]
I-9
|
| 24893 |
kreupelhout |
onderhout:
ungerhout (Q098p Schimmert),
WLD
ŭngerhaut (Q098p Schimmert)
|
Laag houtgewas met dooreengegroeide stammen en takken (onderhout). [N 82 (1981)]
III-4-3
|