| 20430 |
begrafenis |
begrbnis (du.):
bejrebnis (Q121b Spekholzerheide)
|
begrafenis
III-2-2
|
| 20431 |
begraven |
begraven:
bejrave (Q121b Spekholzerheide)
|
begraven
III-2-2
|
| 18807 |
begrijpen |
begreifen (du.):
bejrie’fe (Q121b Spekholzerheide),
kapieren (du.):
kape’re (Q121b Spekholzerheide),
verstaan:
verstoa’ (Q121b Spekholzerheide)
|
begrijpen || begrijpen, verstaan
III-1-4
|
| 18798 |
begrip, besef |
begriff (du.):
bejrif’ (Q121b Spekholzerheide),
inzicht:
i’zich (Q121b Spekholzerheide),
verstndnis (du.):
versjtend’nis (Q121b Spekholzerheide)
|
begrip || inzicht, begrip
III-1-4
|
| 30757 |
behangen |
tapisseren:
tapǝtsērǝ (Q121b Spekholzerheide)
|
Zie kaart. De techniek van het opplakken van behangselpapier met alle bijkomende werkzaamheden zoals het aanbrengen van behangjute. [N 67, 92a; monogr.]
II-9
|
| 30758 |
behangsel |
tapijt:
tapiǝt (Q121b Spekholzerheide)
|
Wandbedekking, vroeger vervaardigd van weefsels en leer, tegenwoordig meestal van papier. Een patroon op behangpapier werd in L 423 'dessin' ('dǝsęŋ') genoemd. [N 67, 92b; monogr.]
II-9
|
| 30771 |
behangtafel |
tapezierbred:
tapǝtsērbrɛt (Q121b Spekholzerheide)
|
De tafel waarop het behangselpapier met behulp van de papborstel met plaksel wordt ingestreken. In Q 117a bestond de behangtafel uit twee bladen van 60x100 cm elk rustend op twee bokkepoten. In L 265 kon men de verschillende delen van de behangtafel dankzij scharniertjes dichtklappen. Uitgevouwen was de tafel 3 m lang. In Q 111 was de tafel samengesteld uit twee met behulp van een pianoscharnier aan elkaar bevestigde delen die uitklapbaar waren. De uitgeklapte tafel kon staan op de mee uitgeklapte staanders die op spanning kwamen door ze zover uit te trekken tot het ertussen zittende touw strak stond. [N 67, 97b; monogr.]
II-9
|
| 31305 |
beitel |
beitel:
bēsǝl (Q121b Spekholzerheide, ...
Q121b Spekholzerheide),
bētǝl (Q121b Spekholzerheide)
|
De algemene benaming voor het stalen werktuig met een wigvormige snede dat dient om bijvoorbeeld gaten of uitsparingen in hout te steken of te hakken. Beitels die door houtbewerkers worden gebruikt, bestaan uit een beitelblad dat aan de onderzijde in een snede uitloopt en aan de bovenzijde via een versmalling, de hals, en vervolgens een verbreding, de borst, in een pin eindigt. Deze pin, de arend, wordt in het houten handvat van de beitel gestoken. Zie ook afb. 63 en vgl. het lemma ɛbeitelɛ in Wld II.11, pag. 33. Het betreft daar de beitel met een andere vorm die door de smid wordt gebruikt bij het doorhakken en splijten van koud of verhit metaal.' [N 53, 34a; N G, 24; L 1a-m; L 21, 12; L 45, 12a; L A2, 434; A 14, 12a; monogr.] || De beitels die door de smid worden gebruikt zijn in het algemeen uit één stuk metaal vervaardigd, en hebben niet, zoals de beitels van de timmerman, klompenmaker, kuiper, etc., een hecht van hout of kunststof. Al naar gelang van de werkzaamheden, verschilt ook de vorm van de beitel. Beitels worden onder meer gebruikt voor het weghakken van bramen en lasslakken, voor het doorhakken van bouten, voor het splijten en doorhakken van metaalplaat en voor het aanbrengen van groeven in metaal. De smid kent ook beitels aan een steel; zij worden vooral gebruikt wanneer gloeiende voorwerpen moeten worden bewerkt. Zie ook de volgende lemmata. [N 33, 109]
II-11, II-12
|
| 31904 |
beitelarend |
pin:
pēn (Q121b Spekholzerheide)
|
Het spits uitlopende deel van het beitelblad dat in het beitelhecht wordt bevestigd. Zie ook afb. 63d. [N 53, 34e; L 45, 12b; A 14, 12b]
II-12
|
| 31919 |
beitelen |
beitelen:
bēsǝlǝ (Q121b Spekholzerheide)
|
In het algemeen met de beitel werken. [N 53, 46a; monogr.]
II-12
|