| 23215 |
klepel |
klepel:
klêpel (L378p Stevensweert)
|
klepel [SGV (1914)]
III-3-3
|
| 21353 |
kletsen |
wauwelen:
Van Dale: wauwelen, 1. 1. (inform.) kletsen, vervelend praten; -2. (gew.) kauwen, knabbelen; -3. (gew.) treuzelen, leuteren.
wauwele (L378p Stevensweert)
|
praten [DC 02 (1932)]
III-3-1
|
| 21371 |
kletsen [snateren] |
snateren:
snaatere (L378p Stevensweert)
|
snateren [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 21405 |
kletsen [zeveren] |
zeveren:
zeivere (L378p Stevensweert)
|
zeveren [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 21408 |
kletsen [zwetsen] |
zwetsen:
Van Dale: zwetsen, luidruchtig en onbedachtzaam spreken, m.n. grootspreken, snoeven.
zwĕtse (L378p Stevensweert)
|
zwetsen [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 17893 |
klieven |
splijten:
splīētö (L378p Stevensweert),
vaneen houwen:
vànein hoawö (L378p Stevensweert)
|
klieven: Vaneen scheiden (klieven, kloven). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 24581 |
klimop |
klimop:
NCDN
klimòp (L378p Stevensweert)
|
De altijdgroene heester die zich door middel van wortels aan de omringende voorwerpen hecht (klimop, veil, klim, ifte, eiloof, klimmerkruid, lier). [N 82 (1981)]
III-4-3
|
| 17736 |
klinken |
hel schreeuwen:
hèl sjrieevö (L378p Stevensweert)
|
klinken: Een goed hoorbaar, luid of helder geluid voortbrengen (klinken, luiden, klabetteren, klawetteren). [N 84 (1981)]
III-1-1
|
| 24536 |
klit |
klit:
klĕt (L378p Stevensweert)
|
klis (plant) [SGV (1914)]
III-4-3
|
| 24651 |
klokje (alg.) |
klokje:
-
klökskes (L378p Stevensweert)
|
ruig klokje [DC 60a (1985)]
III-4-3
|