| 24343 |
lieveheersbeestje |
lievevrouwtje:
ook in ZND 16, 006
livrɛfkən (K353p Tessenderlo),
onzelievevrouwebeestje:
ook in ZND 16, 006
oslievevryëfbesken (K353p Tessenderlo)
|
lieveheersbeestje [ZND 05 (1924)]
III-4-2
|
| 17816 |
liggen |
liggen:
lichən (K353p Tessenderlo),
ligge (K353p Tessenderlo),
liggen (K353p Tessenderlo),
lingen (K353p Tessenderlo)
|
liggen [ZND 01 (1922)], [ZND 25 (1937)]
III-1-2
|
| 33474 |
liggend dakvenster |
dakvenster:
dak˲vęnstǝr (K353p Tessenderlo)
|
Een dakvenster is een liggend raampje op het dak dat meestal geopend kan worden en dat dient ter belichting en beluchting van de zolder, ook wel als toegang tot het dak bij bijv. reparaties of om door naar buiten te kijken. Het is meestal te klein om hooi door te laten, maar grotere vensters kunnen wel daartoe dienen (zie het lemma "hooivenster", 3.4.5). [N 4A, 45c; monogr.]
I-6
|
| 30144 |
liggende rollaag |
kantlaag:
kantlǭx (K353p Tessenderlo),
rollaag:
rollǭx (K353p Tessenderlo)
|
Muurafdekking in de vorm van een laag op hun kant liggende metselstenen. Woordtypen als 'halfsteens rollaag' (L 289, Q 111), 'halfsteense rollaag' (L 290, L 291, L 382, Q 99*, Q 121) en 'steensrollaag' (Q 39) verwijzen naar de hoogte van de rollaag. [N 31, 23d; monogr.]
II-9
|
| 26438 |
ligger |
ligger:
legǝr (K353p Tessenderlo)
|
De onderste, stilliggende molensteen. [N O, 17d; A 42A, 32; N D, 6; Sche 48; Vds 86; Jan 120; Coe 97; Grof 118; monogr.]
II-3
|
| 34185 |
lijfbieden, prolapsus vaginae |
rozen:
rozen (K353p Tessenderlo)
|
Het uitzakken van de bovenrand van de schede, die dan vooral bij liggende dieren buiten de schaamlippen te voorschijn komt als een roze bal, die meestal gauw min of meer ontstoken raakt. Een prolapsus vaginae ontstaat wanneer er een verslapping optreedt in het weefsel dat de vagina vasthoudt in het bekken. [N 3A, 97; N 52, 30a; A 48A, 44a]
I-11
|
| 20464 |
lijkbidder |
lijkbidder:
znd 1 a-m; znd 30, 25;
lekbidder (K353p Tessenderlo, ...
K353p Tessenderlo),
léékbiddər (K353p Tessenderlo, ...
K353p Tessenderlo)
|
lijkbidder [ZND 30 (1939)] || lijkbidder (fr. croquemort) [ZND 01 (1922)]
III-2-2
|
| 20254 |
lijkenhuisje |
dodenhuisje:
duwədənhoͅuzəkə (K353p Tessenderlo)
|
Het gebouwtje op of bij het kerkhof, waar de lijkbaar staat en waar men vroeger zo nodig een lijk tijdelijk onderbracht [lijkenhuisje, liek(e)huuske, dodenhuisje, doeëdehuus-je?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 32082 |
lijmen |
verlijmen:
vǝrlē̜mǝ (K353p Tessenderlo)
|
Twee delen met behulp van houtlijm met elkaar verbinden. [N 54, 1a; monogr.]
II-12
|
| 32014 |
lijmknecht, sergeant |
sergeant:
sęržãnt (K353p Tessenderlo),
sǝržãnt (K353p Tessenderlo)
|
Houten of metalen werktuig waarmee te lijmen delen vastgeklemd kunnen worden. Het bestaat uit één of twee lange benen waarop twee dwarsstukken zitten die met behulp van een draadspil naar elkaar toe gedraaid kunnen worden en de te lijmen delen op deze wijze vastklemmen. Lijmknechten bestaan in verschillende uitvoeringen en afmetingen. Met de in dit lemma opgenomen benamingen worden doorgaans grotere lijmknechten aangeduid, waarbij de lengte van het been of de benen meer dan 30 cm bedraagt. Zie ook afb. 120 en 121. [N 53, 216c; N 53, 217b; N 53, 215; N G, 15; monogr.]
II-12
|