| 18140 |
verstuiken |
verstuiken:
vərstəkt (K353p Tessenderlo)
|
ik heb mijn voet verstuikt [ZND 08 (1925)]
III-1-2
|
| 28666 |
versuikeren |
versuikeren:
versuikeren (K353p Tessenderlo)
|
Hard worden van de honing of het kristalliseren van honing: het overgaan van vloeibare vorm naar vaste. Dan is hij versuikerd. Voor de consumptie is versuikerde of gekristalliseerde honing niet minder geschikt dan de vloeibare. Hieruit blijkt dat de honing niet is verhit. [N 63, 118; Ge 37, 182; monogr.]
II-6
|
| 32577 |
verteerde mest |
kort mest:
kø̜t [mest] (K353p Tessenderlo)
|
De termen in dit lemma zijn voor het merendeel van toepassing op mest die lange tijd het onderste of het binnenste deel van de mesthoop heeft gevormd en daardoor goed verteerd is: mest van hoge kwaliteit, die gemakkelijk in kleine delen uiteenvalt. Het onderste uit de mestkuil is vaak zo brokkelig dat het niet met de riek kan worden opgenomen. Deze mest wordt veelal als weidemest gebruikt. Voor sommige termen zie men dan ook het lemma compost. De termen aan het einde van het lemma hebben betrekking op oude, uitgedroogde mest die zijn kwaliteit grotendeels verloren heeft. [N M, 10a; N 11, 27 add.; N 11A, 4a + 4c + 36 + 37; JG 1a + 1b add; div.]
I-1
|
| 33454 |
vertikale paal in een poort |
deurstijl:
dø̜rstē̜ ̞l (K353p Tessenderlo),
melger:
męlǝgǝr (K353p Tessenderlo)
|
Een rechtstaande, uitneembare paal in het midden van een poort, waartegen de beide poortvleugels gesloten kunnen worden. Deze paal is aan de bovenzijde meestal verankerd achter een gebogen stuk ijzer, aan de onderzijde in een gat. De paal wordt weggenomen als de poort helemaal geopend moet worden. De paal is onbekend in een groot aantal plaatsen. Door functionele overeenkomst kunnen de benamingen ook wel gebruikt worden voor andere soorten sluitbalken (zie deze lemmata). Zie ook afbeelding 18.g bij het lemma "poort" (4.1.1). [N 4A, 42e; N 5, 104; A 49, 4; add. uit N 5A, 93c]
I-6
|
| 30109 |
vertinborstel |
schouweveger:
sxē̜jǝvēgǝr (K353p Tessenderlo)
|
Lange stok met aan het uiteinde een soort spaan of borstel, waarmee de binnenzijde van schoorsteenkanalen ruw bepleisterd wordt. De specie die hierbij werd gebruikt, werd in Q 95a 'schouwplaaster' ('šǫwplǭstǝr') genoemd. [N 32, 25d; monogr.]
II-9
|
| 34290 |
vertuieren |
een tuier geven:
ǝn tou̯r gēvǝ (K353p Tessenderlo),
tuieren:
tǫu̯rǝn (K353p Tessenderlo),
tǫu̯ǝrǝ (K353p Tessenderlo),
voortstuieren:
vutstǫu̯rǝn (K353p Tessenderlo),
voortzetten:
vøtzɛtn (K353p Tessenderlo),
vøtzɛtǝ (K353p Tessenderlo)
|
Het verplaatsen van het vee, telkens wanneer een stuk wei is afgegraasd. [L 40, 21b; monogr.]
I-11
|
| 28523 |
vervliegen |
vervliegen:
vervliegen (K353p Tessenderlo)
|
In een verkeerde korf of kast vliegen. Door verschillende factoren kunnen zowel de koningin als de werksters als de darren naar de verkeerde korf of kast vliegen. [N 63, 36b]
II-6
|
| 30024 |
verweerde kalk |
harde kalk:
hɛʔǝ kalǝk (K353p Tessenderlo)
|
Ongebluste kalk die langdurig aan vochtige lucht werd blootgesteld en daardoor met water en koolzuur is verzadigd. Verweerde kalk blust zeer moeilijk. Zie ook de toelichting bij het lemma 'Kalk blussen'. [N 30, 29b; monogr.]
II-9
|
| 20304 |
verwend kindje |
bedorven kindje:
bədərvə kinə’ən (K353p Tessenderlo)
|
bedorven kindje; het is een - - [ZND 05 (1924)]
III-2-2
|
| 28483 |
verzegeld broed |
toeë dop:
(mv)
tuǝ dǫpǝn (K353p Tessenderlo)
|
Gesloten broed. Het stadium van het broed waarbij de larf volgroeid is. De cel wordt door de werkbijen afgedekt met zegelwas. De larf kan zich gaan verpoppen. [N 63, 25b; N 63, 20a; N 63, 23d; N 63, 23a]
II-6
|