| 28767 |
kamgaren stof |
kamwol:
kamwol (K353p Tessenderlo)
|
Stof geweven van uit kamwol gesponnen garen. [N 62, 75b; N 62, 76; N 62, 98; N 59, 201]
II-7
|
| 18638 |
kamizool |
kamizool (<fr.):
Jas van een kostuum.
kaməzol (K353p Tessenderlo)
|
kamizool, in de betekenis van soort kledingstuk; betekenis/uitspraak [N 25 (1964)]
III-1-3
|
| 18724 |
kammen |
kammen:
kamme (K353p Tessenderlo),
kammen (K353p Tessenderlo),
kamǝ (K353p Tessenderlo),
kamən (K353p Tessenderlo),
komə (K353p Tessenderlo)
|
De tanden van het aswiel in wind- en watermolen. De tanden van het aswiel zijn in het algemeen vervaardigd van een harde of taaie houtsoort. Verscheidene zegslieden vermelden dan ook het gebruik van beukehout. In de meeste watermolens was het (houten) rondsel aan het uiteinde van het staakijzer meestal vervangen door een (metalen) kamwiel. De benamingen voor de tanden van dit kamwiel zijn eveneens hieronder opgenomen. Zie ook het lemma ɛstavenɛ.' [N O, 11l; Vds 91; Vds 92; Jan 101; Coe 80; Coe 83; Grof 106; A 42A, 12] || kammen [ZND 01 (1922)], [ZND 27 (1938)]
II-3, III-1-3
|
| 26321 |
kammen van het luiwiel |
kammen:
kamǝ (K353p Tessenderlo)
|
De kammen van het luiwiel, die meestal in het verlengde van de straal bevestigd zijn. [N O, 25i]
II-3
|
| 26246 |
kamnagels |
pennen:
pęn (K353p Tessenderlo)
|
De pennen waarmee de kammen, die dwars door het aswiel gaan, worden vastgestoken. [N O, 11m]
II-3
|
| 19578 |
kandelaar |
kandelaar:
kaandeleejer (K353p Tessenderlo),
kandelaer (K353p Tessenderlo)
|
Kandelaar. Hoe heet een kandelaar, zoals er vroeger langs beide zijden op de schoorsteen stonden ? [ZND 37 (1941)]
III-2-1
|
| 23431 |
kandelaar op het altaar |
kandelaar:
kandəlēr (K353p Tessenderlo)
|
De kandelaars, de kaarseluchters op het altaar [kèrseluchters, keëtseluëtersj]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 27982 |
kant |
kant:
kãnt (K353p Tessenderlo)
|
Fijn, licht weefsel van linnen, garen, zijde, ook goud- of zilverdraad met opengewerkte patronen en opgelegde tekeningen, dat tot versiering van randen en boorden en als tussenzetsel dient (Van Dale, pag. 1281). Men kent Brusselse, Mechelse, Brugse enz. kant. Verder onderscheidt men echte en nagemaakte, valse kanten en machinale, met een machine vervaardigde kant. Men gebruikt kant voor witte schorten, kussenslopen, voor kleren (Q 121c), gordijnen en ondergoed (Q 99*), en voor lakens (P 219, meestal machinale kant). [N 62, 81a; N 62, 98; N 59, 201; MW; monogr.]
II-7
|
| 31908 |
kantbeitel |
kapbeitel:
kap˱bãtǝl (K353p Tessenderlo),
kap˱bãʔǝl (K353p Tessenderlo),
schietbeitel:
sxit˱bãtǝl (K353p Tessenderlo),
sxit˱bãʔǝl (K353p Tessenderlo)
|
Robuust uitgevoerde houtbeitel met een dik, smal beitelblad, waarvan de afgeschuinde zijkanten meestal bij elkaar komen en zo een rug vormen. Er bestaan echter ook bredere uitvoeringen van de kantbeitel. Zie afb. 65. Door de zware uitvoering van het blad is de beitel geschikt om met een hamer in het hout gedreven te worden. De wagenmaker gebruikt de kantbeitel onder meer voor het hakken van gaten in berries en naven. [N 53, 35c; N 53, 36-37; N G, 25a; monogr.]
II-12
|
| 30232 |
kantelaaf |
battée:
batē (K353p Tessenderlo)
|
De dagzijde van een muuropening, voor zover die vóór een kozijn in het zicht komt. De breedte van de kantelaaf is afhankelijk van de dikte van de muur en de breedte van het kozijnhout. [N 32, 11e; N 55, 149a; monogr.]
II-9
|