| 31784 |
vijlblok |
vijlblok:
vē̜lblǫk (K353p Tessenderlo)
|
In het algemeen het werktuig waarin de zaag wordt vastgeklemd wanneer ze gesteld moet worden. Het vijlblok is een houten blok met een wigvormige gleuf waarin de zaag door middel van een spie wordt vastgeklemd. Woordtypen als zaagklem en spanner verwijzen daarentegen eerder naar een houten klem die als een soort bankschroef werkt en voorzien is van twee houten of ijzeren wangen waarin het zaagblad wordt vastgeklemd. Zie ook afb. 27. [N 50, 38; N 53, 26c]
II-12
|
| 31395 |
vijlborstel |
stalen borstel:
stǭlǝ bøsǝl (K353p Tessenderlo),
vijlbeugel:
vē̜lbø̜gǝl (K353p Tessenderlo)
|
Handborstel van kort, geknikt staaldraad waarmee vijlsel uit de kap van een vijl kan worden verwijderd. Zie ook afb. 110. Diverse zegslieden vermelden ook het gebruik van een staalborstel voor het reinigen van de vijlen. Vgl. het lemma "staalborstel". De invuller uit L 299 merkt daarentegen op dat alleen een zachte ijzerborstel en zeker geen koperen of stalen borstel voor het schoonmaken van vijlen mocht worden gebruikt. In P 176b werden vijlen met behulp van een stalen beitel (stōlǝn˱ bęjtǝl) gereinigd. [N 33, 107; N 33, 216; N 64, 59b] || Handborstel van kort, geknikt staaldraad waarmee vijlsel uit de kap van het vijlblad kan worden verwijderd. Zie afb. 60. Ook een staalborstel wordt vaak gebruikt voor het reinigen van de vijlen. De stalen draden van deze borstel zijn langer dan die van de vijlborstel. Zie ook de lemmata ɛvijlborstelɛ en ɛstaalborstelɛ in wld II.11, pag. 75 en 124.' [N 53, 147]
II-11, II-12
|
| 31371 |
vijlen |
vijlen:
vē̜lǝ (K353p Tessenderlo, ...
K353p Tessenderlo)
|
Een stuk hout bewerken met de houtvijl. [N 53, 159; A 38, 61; monogr.] || Harde materialen, inz. metalen, met behulp van een vijl bewerken, slijpen of gladmaken. [N 33, 84 add.; monogr.]
II-11, II-12
|
| 24961 |
vijver |
vijver:
vęvǝr (K353p Tessenderlo)
|
Kleine, natuurlijke of (meest) gegraven, vaak omsloten waterplas. Vroeger groef men vaak vijvers om er vis in te houden. Tegenwoordig is de vijver vaak een deel van een park- of tuinaanleg. [R 7, 18; S 40; A 20, 1e; L 8, 47; monogr.]
I-8
|
| 17825 |
vinden |
vinden:
vinən (K353p Tessenderlo)
|
vinden [ZND m]
III-1-2
|
| 17768 |
vinger |
vinger:
vinger (K353p Tessenderlo),
viŋər (K353p Tessenderlo, ...
K353p Tessenderlo)
|
Doorn: ik heb een doorn in mijn vinger [ZND 23 (1937)] || vinger [RND], [ZND m]
III-1-1
|
| 28889 |
vingerhoed |
vingerhoed:
veŋǝrhūt (K353p Tessenderlo)
|
Dopje of hoedje van harde stof, bijv. metaal, dat men bij het naaien over de top van een vinger zet om die te beschermen en aan de naald kracht bij te zetten. De vingerhoed is van boven dicht, dit in tegenstelling tot de naairing. Zie afb. 13. [N 59, 14; N 62, 67a; Gi 1.IV, 61; MW; monogr.]
II-7
|
| 17769 |
vingerlid |
lid:
lid van ne vinger (K353p Tessenderlo),
vingerlid:
vingerlid (K353p Tessenderlo)
|
lid van de vinger [ZND 37 (1941)]
III-1-1
|
| 17665 |
vingers (spotnamen) |
fikkels:
fekəls (K353p Tessenderlo),
tien geboden:
tingəbodə (K353p Tessenderlo)
|
vingers (spotbenamingen) [pinke, finkels, fikke, pingels, kluntjesvingers, de 10 geboden] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 24265 |
vink |
vink:
venk (K353p Tessenderlo),
vink (K353p Tessenderlo, ...
K353p Tessenderlo)
|
vink [Willems (1885)], [ZND 43 (1943)], [ZND m]
III-4-1
|